mánschen

vt, vi разм. мяша́ць, пераме́шваць, разме́шваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

commingle

[kəˈmɪŋgəl]

v.t.

зьме́шваць (-ца), мяша́ць (-ца); зьліва́ць (-ца) (пра галасы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мяша́цца несов.

1. сме́шиваться, меша́ться; переме́шиваться;

2. разг. вме́шиваться, сова́ться;

3. страд. меша́ться; сме́шиваться; переме́шиваться; см. мяша́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меша́ть​II несов.

1. (размешивать) мяша́ць;

2. (путать) блы́таць;

меша́ть с ке́м-л. блы́таць з кім-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plątać

незак.

1. блытаць, заблытваць;

2. разм. блытаць; мяшаць, умешваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Ќешкаць ’муштраваць’ (Сцяшк. Сл.), кешкаты ’мяшаць, варочаць’ (З нар. сл.). Гл. кешкацца,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паме́шваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Мяшаць, размешваць патроху або час ад часу. Варыва памешвала чарпапом з доўгай ручкай немаладая, з добрым, прыветлівым тварам кабета. Навуменка.

паме́шваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Мясіць патроху або час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цабэ́рак, ‑рка, м.

Памянш. да цэбар; невялікі цэбар. Двое другіх калгаснікаў насыпалі сечку ў цабэркі.., нанізвалі цабэркі на доўгую тоўстую палку і неслі каровам. Колас. Жанчына не адказала, высыпала бульбу з мяшка ў цабэрак, плюхнула туды вады вядро і пачала.. мяшаць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абме́шка ’чорныя сарты мукі, якія ідуць на корм жывёле’ (Бір. дыс.) да мяшаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Самяшы́на ’перхаць’ (кіраў., Нар. сл.). Дэрыват ад дыял. *самяша́ць ’змяшаць’ < мяшаць з суф. ‑іна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)