Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АРХА́НГЕЛЬСКІ Аляксандр Андрэевіч
(23.10.1846, с. Старое Тэзікава Пензенскай вобл. — 16.11.1924),
рускі харавы дырыжор. Засл.арт. Рэспублікі (1921). Працаваў рэгентам хароў у Пензе і Пецярбургу. Упершыню ўвёў у царк. спевы жаночыя галасы (замест галасоў хлопчыкаў). У 1880 арганізаваў мяшаны хор, з якім канцэртаваў па Расіі. Аўтар хар. твораў, у т. л. духоўных, апрацовак нар. песень. Выдаў серыю «Рэпертуар канцэртаў А.А.Архангельскага» (1893—94).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАБРУ́ЙКАЎСКАЕ ВАДАСХО́ВІШЧА,
у Беларусі, на р. Мытва, у бас. Прыпяці, у Ельскім раёне Гомельскай вобласці. За 7 км на У ад Ельска, каля в. Бабруйкі. Створана ў 1972 як зона адпачынку і для гадоўлі рыбы. Пл. 1,22 км², даўж. 3,3 км, найб. шырыня 0,8 км, глыб. 3 м, пл. вадазбору 162 км². Моцнапраточнае, сярэднегадавы сцёк 19,3 млн.м³. Правы бераг (выш. 5—6 м) зарос хваёвым лесам, на левым (да 10 м) — мяшаны лес, ворная зямля і сенажаць.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
зме́шаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад змяшаць.
2.узнач.прым. Які ўтварыўся шляхам змешвання, скрыжоўвання. Змешаная кроў. Змешаная парода жывёлы.
3.узнач.прым. Які складаецца з разнародных элементаў, частак; разнародны па складу. Змешаны рэпертуар. Змешаныя ўгнаенні. □ [Артысты] выходзілі ў фае, зліваліся з моладдзю горада, жартавалі на змешаных мовах.Скрыпка.//Спец. Які складаецца з розных народ, відаў дрэў; мяшаны (пра лес). Змешаны лес.
•••
Змешаны лікгл. лік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
medley
[ˈmedli]1.
n., pl. -leys
1) мешані́на, су́месь f.
2) Mus. папуры́, n., indecl.
2.
adj.
зьме́шаны, мяша́ны; разнаро́дны, разнаста́йны
3.
v.t.
зьме́шваць, пераме́шваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Дубро́ва ’дуброва’ (БРС, Бяльк.). У Яшкіна дубро́ва ’дубовы лес, гай’, ’лісцевы лес, мяшаны лес’, ’бярэзнік’, ’сасоннік, хваёвы лес’, ’трава, якая расце ў лесе або від кармавых траў’, ’балота’. Падрабязны агляд семантыкі слова гл. у Талстога, Геогр., 44–48; гл. яшчэ Трубачоў, Эт. сл., 5, 93–94 (з вялікай літ-рай). Прасл. форма рэканструюецца як *dǫbrava, *dǫbrova (лексема вядома ва ўсіх слав. мовах). Звычайна слова звязваецца з *dǫbъ, але гл. удакладненні ў Трубачова (сувязь з *dǫbъ мае больш шырокую семантычную аснову). Гл. яшчэ Фасмер, 1, 548.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mixed
[mɪkst]
adj.
1) зьме́шаны, наме́шаны
2) мяша́ны, ме́шаны (пра тава́рыства, хор)
3) informal адурэ́лы, вы́піўшы
•
- be mixed up
- be mixed in
- mixed number
- mixed train
- get mixed
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
half-and-half
[,hæfənˈhæf]1.
adj.
1) пало́ва на пало́ву
2) ні ры́ба, ні мя́са; ні то́е, ні сёе
2.
adv.
у ро́ўнай прапо́рцыі
3.
n.
1) малако́ зьмяша́нае са сьмята́най
2) Brit.мяша́ны алькаго́льны напо́й
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пярэ́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, паверхня якога пакрыта плямамі, палосамі рознага колеру, які складаецца з чаго‑н. пафарбаванага ў розныя колеры; стракаты, рознакаляровы. Пярэсты дыван. Пярэстая тканіна. □ Марынка была ў шэрай вязанай кофтачцы, надзетай паверх сіняй, паношанай ужо сукенкі, на галаве — пярэстая хустачка, ражкі якой былі завязаны пад падбародкам.Хадкевіч.Вясною захапляюся ўсім: Зялёны бор шуміць над галавой, У новым гомане пярэстыя палі.Броўка.
2.перан. Неаднолькавы па свайму складу; мяшаны, неаднародны. У асноўным жа часопіс [«Трыбуна мастацтва»] налягаў на рэкламу пярэстага рэпертуару тых часоў, даваў разнастайную інфармацыю.Ліс.
3. З вялікімі плямамі, крапінамі; плямісты (пра масць жывёл). [Вінцук] адчыніў хлеў. Адтуль паважна выйшла пярэстая Рагуля, за ёй малодшая чорная Ліпка, а потым выскачыла сёлетняя цялушачка Зорка.Чарнышэвіч.У Хведаравых быў пярэсты — чорны з белым конь: ён кульгаў на адну нагу і кусаўся.Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесм. Wald m -(e)s, Wälder; Forst m -(e)s, -e; Wáldung f -, -en (ляснымасіў);
геагр.хво́йны лес Nádelwald m;
лі́сцевы лес Láubwald m;
мяша́ны лес Míschwald m;
дрыму́чы лесÚrwald m;
2. (матэрыял) Holz n -es;
карабе́льны лес Schíffsholz n;
◊
быць як у цёмным лесеразм. im Dúnkeln táppen; von etw. nichts verstéhen*;
хто ў лес, хто па дро́вы der éine sagt hü, der ándere hott
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)