душэ́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць душэўнага (у 2 знач.); шчырасць, сардэчнасць. Ня у люстэрка, глядзіцца ў прыроду чалавек і бярэ ад яе і душэўнасць, і ласку, і мудрасць. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

worldly [ˈwɜ:ldli] adj.

1. зямны́; людскі́;

worldly pleasures зямны́я ра́дасці

2. во́пытны; дасве́дчаны, спрактыкава́ны;

worldly wisdom жыццёвая му́драсць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змяі́ны прям., перен. змеи́ный;

з. яд — змеи́ный яд;

~ная ўхмы́лка — змеи́ная улы́бка;

~ная му́драсць — змеи́ная му́дрость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mądrość

mądroś|ć

ж. мудрасць; розум;

ząb ~ci — зуб мудрасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

superlative [s(j)u:ˈpɜ:lətɪv] adj.

1. надзвыча́йны, цудо́ўны; найвышэ́йшы, найвялі́кшы;

superlative wisdom вялі́кая му́драсць

2. : the superlative degree ling. найвышэ́йшая ступе́нь параўна́ння (прыметніка і прыслоўя)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vólksmund

m -(e)s

1) наро́дная му́драсць, наро́днае пада́нне

2) наро́дная мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schúlweisheit

f -, -en

1) шко́льная (пра)му́драсць (далёкая ад жыцця)

2) а́збучная і́сціна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праму́драсць, ‑і, ж.

1. Уст. Глыбокая, вышэйшая мудрасць.

2. чаго. Разм. жарт., іран. Што‑н. цяжкае для разумення, засваення. Ніхто лепш за .. [Рэню] не разбіраўся ў каварных нетрах алгебры і іншых прамудрасцях дакладных навук. Лынькоў. У душы я паабяцаў .. [дзядзьку] старацца як мага лепш, каб авалодаць усёй прамудрасцю правапісання. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свабодалю́бства, ‑а, н.

Любоў, імкненне да свабоды, да незалежнасці. Купалаву веру ў шчасце краіны жывілі лепшыя якасці народа і перш-наперш яго гераічнае свабодалюбства. Бярозкін. У асобе Несцеркі.. [Лойтэр] хацеў паказаць духоўную перавагу народа над прыгнягальнікамі, яго жыццёвую мудрасць, непрымірымасць да несправядлівасці, паказаць увесь аптымізм і свабодалюбства беларускага народа. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бразны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вобраза (у 2 знач.). Вобразнае мысленне. Вобразнае абагульненне ўбачанага. Вобразнае адлюстраванне рэчаіснасці.

2. Яркі, жывы; яскравы. Вобразная мова. Вобразны выклад. □ З першых сваіх крокаў наша літаратурная байка ўбірала ў сябе мудрасць і дасціпнасць беларускіх народных прыказак і прымавак, іх вобразныя фарбы. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)