Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
languid
[ˈlæŋgwɪd]
adj.
1) кво́лы, вя́лы, мля́вы
languid attempts — слабы́я спро́бы
2) абыя́кавы, апаты́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
inactive
[ɪnˈæktɪv]
adj.
1) бязьдзе́йны, пасі́ўны
2) без заня́тку; мля́вы, які́ ма́ла ру́хаецца (пра чалаве́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
washed-out
[,wɑ:ʃtˈaʊt]
adj.
1) пабля́клы, паліня́лы ў мыцьці́
2) informal вя́лы, мля́вы
3) размы́ты паво́дкамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flau
a
1) слабы́, вя́лы, мля́вы
sich ~ fühlen — адчува́ць мля́васць
2) няхо́дкі (тавар)
3) які́ [што] вы́дыхаўся, нясма́чны (пра напоі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Паха́бны ’непрыстойны, бессаромны’ (ТСБМ). З і рус.поха́бный ’тс’, пск., цвяр. ’дрэнны, мізэрны’ (параўн. рус.ха́бить, рус.-ц.-слав.хабити, укр.оха́бити ’жаваць’, ц.-слав.похабъ ’вар’ят, дзікі’, польск.chaba ’кляча’, chaby ’косці, што вытыркаюцца з-пад скуры’, чэш.ochabiti ’знясіліць’, ochabnouti ’зрабіцца вялым’, паўд.-чэш.vochabnout ’змізарнець’, мар.ochápalý ’хворы’, ’напалоханы’, чэш. і славац.chabý ’вялы, млявы’, ’малы’, ’баязлівы’, славен.hábiti, серб.-харв.ха̏бити ’пашкоджваць, зношваць’, балг.хабя, изхабя ’псую’, ц.-слав.охабьнъ ’кепскі’. Прасл.xabъ, роднаснае да ст.-грэч.κωφός ’млявы, бездапаможны, нямоцны (пра стралу кепскага стралка)’, ’бязгучны, тупы на слых’ > ’глухі’, ’упалы духам’ > ’неразважлівы’, да літ.kàpti ’рабіцца млявым’ < і.-е.*kōphos (Махэк₂, 194–195), у якім k > x, а ‑b‑ з семантычна блізкага slabъ ’слабы’. Пры гэтым ён указвае на нерэгулярнае і.-е.*ph. Младэнаў (664) і Петарсан (KZ, 47, 286) таксама звязваюць іх з і.-е. адпаведнікамі, якія абазначаюць цялесную слабасць: лац.hebes, арм.xul ’глухі’, але рэканструююць і.-е.*khābh‑/*qhōbl‑ ’знямоглы, абыякавы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мару́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Павольны, няспешны; проціл. хуткі. Жанчына асцярожна павярнулася.. і пайшла ў кватэру марудным крокам.Бядуля.Хада.. [рысі] была цяжкая і марудная, яна ледзь рухалася.В. Вольскі.
2. Непаваротлівы. У жніўны дзень на вуліцы бязлюдна. Нават бэз заснуў каля дзвярэй. Толькі певень, млявы і марудны, Кліча частаваць сваіх курэй.Караткевіч.
3. Карпатлівы. Пачалася марудная праца — вылузванне рыбы з вочак сеткі ў скрыні: для адпраўкі, калі падыдзе рыбгасаўскі катэр.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nerveless
[ˈnɜ:rvləs]
adj.
1) кво́лы, няду́жы; бясьсі́льны; без энэ́ргіі, мля́вы
2) без адва́гі і вы́трыманасьці
3) які́ ня ма́е нэрво́вае сыстэ́мы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bierny
biern|y
1. пасіўны; бяздзейны; млявы;
2.хім. інертны;
3.грам. залежны;
strona ~a — залежны стан
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
sluggish
[ˈslʌgɪʃ]
adj.
1) мару́дны; малаакты́ўны; неэнэргі́чны
2) мля́вы, вя́лы; ляны́, гультаява́ты; апаты́чны
3) паво́льны, запаво́лены
a sluggish river — рака́ з паво́льнай плы́ньню
a sluggish digestion — паво́льнае стравава́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)