major-general [ˌmeɪdʒəˈdʒenrəl] n. генера́л-маёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

инжене́р-майо́р інжыне́р-маёр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца ў адстаўцы.

А. маёр.

2. разм. Якога адхілілі.

А. кавалер.

◊

Адстаўной казы барабаншчык (разм., іран.) — чалавек, з якім ніхто не лічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секу́нд-майо́р ист. секу́нд-маёр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генера́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Воінскае званне вышэйшага каманднага складу ўзброеных сіл, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Г.-маёр.

Г.-лейтэнант.

Г.-палкоўнік.

Г. арміі.

|| прым. генера́льскі, -ая, -ае.

Генеральскія пагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

major-general

генэра́л-маёр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

squadron leader [ˈskwɒdrən ˌli:də] n.

1. BrE маёр авія́цыі

2. AmE камандзі́р эскадры́ллі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Majór

m -s, -e вайск. маёр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Астроўскі А. А. (ген.-маёр) 11/586

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ермакоў А. П. (ген.-маёр) 4/532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)