podziałka

ж.

1. дзяленне (на шкале);

2. маштаб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

usmaß

n -es, -e паме́р; машта́б, аб’ём

in grßem ~ — у вялі́кай ко́лькасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паме́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Велічыня чаго-н. у якім-н. вымярэнні.

П. участка.

П. туфель.

2. Ступень развіцця, велічыня, маштаб якой-н. з’явы.

Здарэнне набыло шырокія памеры.

3. Колькасць і характар стоп у вершаваных радках, якія з’яўляюцца асновай рытму; таксама колькасць рытмічных адзінак у музыкальным такце (спец.).

Ямб — двухдольны п.

Вальсы пішуцца памерам у тры чвэрці.

|| прым. паме́рны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gauge1 [geɪdʒ] n.

1. вымяра́льны прыбо́р, інструме́нт

2. ме́ра; машта́б; паме́р

3. ступе́нь; пака́зчык; крытэ́рый

4. шырыня́ каляі́ (на чыгунцы);

broad/narrow/standard gauge шыро́кая/ву́зкая/станда́ртная каляя́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

касмі́чны

(гр. kosmikos = сусветны)

1) які адносіцца да космасу, звязаны з яго асваеннем (напр. к-ая прастора, к-ая ракета);

2) перан. велізарны, грандыёзны (к. маштаб).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Паме́р ’велічыня чаго-н. у адным або некалькіх вымярэннях; ступень, развіцця, велічыня, маштаб якой-н. з’явы, здарэння і г. д.’ (ТСБМ), ’плата натурай за памол’ (ТС, Мат. Гом.), паме́ра ’вымярэнне зямлі’ (Нас., Гарэц.). Укр. помі́р ’вымярэнне зямлі’, польск. pomiar ’вымярэнне, абмер, прамер’, чэш. poměr ’адносіны’, славац. pomer ’адносіны; сувязь’, серб.-харв. pómer ’зрушэнне, ссоўванне’. Аддзеяслоўны дэрыват ад памерыць < мерыць (гл.). З прычыны розніцы ў семантыцы, відаць, самастойныя ўтварэнні ў розных славянскіх мовах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

памер, размер, рост, маштаб, маштабнасць, габарыт / дыяметр рулі, ствала: калібр

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Mßstab

m -(e)s, -stäbe

1) тэх. машта́б; машта́бная ліне́йка, шкала́

verjüngter ~ — паме́ншаны машта́б

in größerem ~ — у больш шыро́кіх паме́рах [машта́бах]

2) крытэ́рый, ме́рка

inen hhen ~ an etw. (A) nlegen — выстаўля́ць высо́кія патрабава́нні да чаго́-н.; высо́ка цані́ць што-н.

den igenen ~ nlegen — ме́раць што-н. на свой аршы́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

план, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чарцёж, які паказвае на плоскасці мясцовасць, збудаванне і пад.

П. зямельнага ўчастка.

2. Загадзя намечаная сістэма мерапрыемстваў, якая прадугледжвае парадак, паслядоўнасць і тэрмін выканання работ.

Вытворчы п.

Працаваць па плане.

Каляндарны п.

3. Праект, праграма якога-н. дзеяння.

П. падарожжа.

4. Узаемнае размяшчэнне частак, паслядоўнасць, сістэма.

П. урока.

5. Месца, размяшчэнне якога-н. прадмета ў перспектыве.

Пярэдні п.

Адысці на задні п. (перан.: страціць актуальнасць, стаць другарадным).

6. Маштаб паказу прадметаў, асоб пры здымках, у творах і пад.

Паказаць што-н. на кінаэкране буйным планам.

7. Галіна праяўлення чаго-н. або спосаб разгляду чаго-н., пункт гледжання (кніжн.).

Роля гераічнага плана ў кінафільме.

У тэарэтычным плане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

scope [skəʊp] n.

1. магчы́масць, по́ле дзе́яння; прасто́р;

This job gives him plenty of scope for his abilities. Гэтая праца дае яму магчымасць разгарнуцца.

2. машта́б, разма́х, сфе́ра (дзейнасці), ахо́п; кругагля́д;

He has a mind of wide scope. У яго шырокі кругагляд;

It’s beyond my scope. Гэта за межамі маёй кампетэнцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)