парапітэ́к

‘вымерлая малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парапітэ́к парапітэ́кі
Р. парапітэ́ка парапітэ́каў
Д. парапітэ́ку парапітэ́кам
В. парапітэ́ка парапітэ́каў
Т. парапітэ́кам парапітэ́камі
М. парапітэ́ку парапітэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіміі́д

‘чалавекападобная малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіміі́д сіміі́ды
Р. сіміі́да сіміі́даў
Д. сіміі́ду сіміі́дам
В. сіміі́да сіміі́даў
Т. сіміі́дам сіміі́дамі
М. сіміі́дзе сіміі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гібо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая чалавекападобная малпа, звычайна з белым футрам вакол твару, якая жыве ў Паўднёва-Усходняй Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

małpa

ж. малпа;

małpa człekokształtna — чалавекападобная малпа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пліяпітэ́к

‘вымерлая чалавекападобная малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пліяпітэ́к пліяпітэ́кі
Р. пліяпітэ́ка пліяпітэ́каў
Д. пліяпітэ́ку пліяпітэ́кам
В. пліяпітэ́ка пліяпітэ́каў
Т. пліяпітэ́кам пліяпітэ́камі
М. пліяпітэ́ку пліяпітэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

удабнапітэ́к

‘вымерлая чалавекападобная малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удабнапітэ́к удабнапітэ́кі
Р. удабнапітэ́ка удабнапітэ́каў
Д. удабнапітэ́ку удабнапітэ́кам
В. удабнапітэ́ка удабнапітэ́каў
Т. удабнапітэ́кам удабнапітэ́камі
М. удабнапітэ́ку удабнапітэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раву́н

‘малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раву́н равуны́
Р. равуна́ равуно́ў
Д. равуну́ равуна́м
В. равуна́ равуно́ў
Т. равуно́м равуна́мі
М. равуне́ равуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наса́ч

‘малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наса́ч насачы́
Р. насача́ насачо́ў
Д. насачу́ насача́м
В. насача́ насачо́ў
Т. насачо́м насача́мі
М. насачы́ насача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марты́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Маленькая малпа з доўгімі заднімі нагамі, доўгім хвастом і вузканосай мордай.

|| прым. марты́шчын, -а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мандры́л, ‑а, м.

Вялікая малпа сямейства павіянаў.

[Ісп. mandril.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)