пліяпітэ́к
‘вымерлая чалавекападобная малпа’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пліяпітэ́к | пліяпітэ́кі | |
| пліяпітэ́ка | пліяпітэ́каў | |
| пліяпітэ́ку | пліяпітэ́кам | |
| пліяпітэ́ка | пліяпітэ́каў | |
| пліяпітэ́кам | пліяпітэ́камі | |
| пліяпітэ́ку | пліяпітэ́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)