балаба́ніць

‘балбатаць, малоць языком (балабаніць нешта і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. балаба́ню балаба́нім
2-я ас. балаба́ніш балаба́ніце
3-я ас. балаба́ніць балаба́няць
Прошлы час
м. балаба́ніў балаба́нілі
ж. балаба́ніла
н. балаба́ніла
Загадны лад
2-я ас. балаба́нь балаба́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час балаба́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

балабо́ліць

‘балбатаць, малоць языком (балаболіць нешта і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. балабо́лю балабо́лім
2-я ас. балабо́ліш балабо́ліце
3-я ас. балабо́ліць балабо́ляць
Прошлы час
м. балабо́ліў балабо́лілі
ж. балабо́ліла
н. балабо́ліла
Загадны лад
2-я ас. балабо́ль балабо́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час балабо́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

blab [blæb] v. infml (to, about) балбата́ць; мало́ць языко́м; выдава́ць сакрэ́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cackle​2 [ˈkækl] v.

1. квахта́ць, куда́хтаць

2. балбата́ць, мало́ць (языком)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waffle​3 [ˈwɒfl] v. infml балбата́ць, мало́ць языко́м, лапата́ць, не́сці лухту́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

проба́лтывать​II несов. (некоторое время), разг. балбата́ць, мало́ць, лапата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mielić

незак. разм. малоць;

mielić kawę — малоць каву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мо́латы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад малоць.

2. у знач. прым. Размолаты, змолаты. Молатыя сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моло́ть несов.

1. мало́ць;

2. (пустословить, болтать) прост. мало́ць;

◊

моло́ть вздор мало́ць лухту́; вярзці́ лухту́; пле́сці глу́пства;

моло́ть языко́м мало́ць (мянці́ць) языко́м;

мели́, Еме́ля, твоя́ неде́ля погов. мялі́, Апана́с, твой цяпе́р час;

языко́м мели́, а рука́м во́ли не дава́й погов. языко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Пракатваць, плюшчыць, малоць і пад. паміж вальцамі. Вальцаваць ліставое жалеза. Вальцаваць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)