ахаладзе́ лы , ‑ая, ‑ае.
1. Які ахаладзеў, астыў. Сонца ласкава грэла яе [Гэльчына] маладое ахаладзелае цела. Чарот .
2. перан. Які стаў да ўсяго абыякавы, страціў сілу пачуцця, свежасць ўспрымання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакале́ нне , -я, мн. н.
1. Сваякі адной ступені роднасці ў адносінах да агульнага продка.
З пакалення ў п. перадаецца што-н. (у спадчыну дзецям ад бацькі, малодшым ад старэйшых).
2. Людзі блізкага ўзросту, якія жывуць у адзін час.
Сучаснае маладое п.
3. Група людзей, блізкіх па ўзросце, аб’яднаных агульнай дзейнасцю.
П. музыкантаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
hay [heɪ] n.
1. се́ на
2. AmE , infml і́ кая су́ ма гро́ шай
♦
make hay while the sun shines ≅ касі́ , каса́ , паку́ ль раса́ ; гні дрэ́ ва, паку́ ль маладо́ е
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пакале́ нне н. ó n f
з пакале́ ння ў пакале́ нне ó n zu Generatió n;
маладо́ е пакале́ ннеú nge Generatió n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Расто́ к ’парастак, маладое сцябло расліны’ (ТСБМ , Сл. ПЗБ ), росто́ к ’вырастак клубня, семені расліны’ (ТС , Сл. ПЗБ ), расткі́ ’карэнні’ (Сл. ПЗБ ). Ад расці (гл.), параўн. храсток (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разду́ жжа ’пярэдняя і задняя папярочка воза’ (Касп. ), ’дуга, якая злучае ў санях побачні’ (Бяльк. ), рус. дыял. разду́ жье ’сагнутае ў дугу маладое дрэва, прымацаванае да саней’. Ад дуга́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Most
m -es, -e
1) пладо́ вы сок (часцей з ві- награду )
2) маладо́ е віно́ (з садавіны )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Маладзіна́ ’малады лес’ (маст. , карэліц. , Сл. ПЗБ ), молодзіна́ ’вельмі маладая асоба’ (ТС ), укр. молоди́ на ’салодкая смятана’, н.-луж. młoźina ’маладыя людзі’, ’майская зелень дрэў’, в.-луж. młodźina ’моладзь’, ’малады лес’, ’лесагадавальнік’, чэш. mladina ’што-небудзь маладое (піва, лес)’, славац. mladina ’малады лес’, ’маладое піва’, славен. mladína ’моладзь’, ’маладыя жывёлы’, серб.-харв. млади̏на ’маладняк (свойскіх птушак)’, макед. младина ’маладосць’, ’моладзь’, младини ’маладыя гады’, балг. младина́ ’тс’. Прасл. moldina ’малады перыяд у людзей, жывёл, раслін’. Да моладзь (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ДЗІ́ ЧКА .
1) у садоўніцтве — маладое дрэўца, якое вырошчваюць з насення на прышчэпу ці самасейнае. Дз. наз. таксама плод дзікай грушы ці яблыні.
2) У лесаводстве — 2—3-гадовае дрэўца, якое вырасла ў лесе з насення і выкарыстоўваецца як пасадачны матэрыял.
т. 6, с. 123
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
За́ льва ’маладое шчаўе каля хаты’ (лях. , Жыв. сл. ). Магчыма, скажонае слова з кампанентам зелʼ‑ (гл. зелле ). Можа, трэба ўлічыць лат. zaļš ’зялёны’, у тым ліку zaļ bariba ’свежая агародніна’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)