ма́ло
1. нареч. ма́ла; (немного, чуть-чуть) тро́хі, крыху́;
хоть ма́ло жил, да мно́го ви́дел хоць ма́ла жыў, ды мно́га ба́чыў;
2. безл., в знач. сказ. ма́ла;
э́того ма́ло гэ́тага ма́ла;
◊
ма́ло ли а) (разве мало) хі́ба ма́ла;
ма́ло ли у нас люде́й! хіба́ ма́ла ў нас людзе́й!; б) (с мест. и нареч. кто, что, как, како́й, где, когда́) (ці) ма́ла;
ма́ло ли что быва́ет! (ці) ма́ла што быва́е!;
ма́ло ли где я мог его́ встре́тить! ма́ла дзе я мог яго́ сустрэ́ць!;
ма́ло ли что! ма́ла што!;
ма́ло того́, что ма́ла таго́, што;
ни мно́го, ни ма́ло ні мно́га, ні ма́ла;
и го́ря ма́ло і го́ра (кло́пату) ма́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
неабжы́ты, -ая, -ае.
Такі, у якім яшчэ мала жылі; неасвоены для жылля.
Неабжытая кватэра.
|| наз. неабжы́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
немно́гие
1. прил. няшма́т які́я, род. няшма́т які́х; ма́ла які́я, род. ма́ла які́х; нямно́гія, род. нямно́гіх;
немно́гие лю́ди няшма́т які́я (ма́ла які́я, нямно́гія) лю́дзі;
в немно́гих слова́х у нека́лькіх сло́вах;
2. сущ. няшма́т хто, род. няшма́т каго́; ма́ла хто, род. ма́ла каго́; нямно́гія, род. нямно́гіх;
немно́гие зна́ют об э́том ма́ла хто ве́дае пра гэ́та;
он немно́гих здесь зна́ет ён ма́ла каго́ тут ве́дае.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ама́ль, прысл.
Без нечага, мала чаго не хапае да чаго-н., каля, блізка, прыблізна.
Ён а. дарослы.
Працавалі а. цэлы дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
малаве́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто мала верыць у што-н.
|| ж. малаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
малапрадукцы́йны, -ая, -ае.
1. Які прыносіць мала вынікаў.
Малапрадукцыйная праца.
2. Які дае недастатковую колькасць прадукцыі.
Малапрадукцыйная жывёла.
|| наз. малапрадукцы́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
та́нны, -ая, -ае.
1. Які мала каштуе, недарагі.
Танная тканіна.
2. перан. Які не мае каштоўнасці, пусты.
Танная слава.
|| наз. та́ннасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
seldom [ˈseldəm] adv. рэ́дка, ма́ла калі́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кампа́ктны, -ая, -ае.
1. Сціснуты шчыльна, без прамежкаў.
Кампактная маса.
2. Які займае мала месца пры вялікай змяшчальнасці.
Кампактная сумка.
|| наз. кампа́ктнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
донкіхо́т, -а, М -хо́це, мн. -ы, -аў, м.
Фантазёр, які самаадцана змагаецца за адцягненыя ідэалы дабра.
Ці мала яшчэ сустракаецца донкіхотаў.
|| прым. донкіхо́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)