аэрамагні́тны

(ад аэра- + магніт)

звязаны з вывучэннем магнітнага поля Зямлі пры дапамозе лятальных апаратаў (напр. а-ая здымка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

магнесі́н

[ад гр. magnes = магніт + syn(chronos) = адначасовы]

устройства для кіравання механізмамі на адлегласці і перадачы паказанняў вымяральных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электрамагні́т

(ад электра + магніт)

прыстасаванне з жалезнага стрыжня, абматанага ізаляваным дротам, па якім праходзіць электрычны ток і намагнічвае гэты стрыжань.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

відэамагнітафо́н

(ад лац. video = бачу + гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу на магнітную стужку візуальнага адлюстравання і яго гукавога суправаджэння з далейшым іх узнаўленнем на тэлеэкране.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

attract

[əˈtrækt]

1.

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

2.

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

attract [əˈtrækt] v.

1. (звыч. passive) ва́біць, захапля́ць, ціка́віць; І had always been attracted by the idea of working abroad. Мне заўсёды было цікава папрацаваць за мяжой.

2. прыця́гваць (таксама перан.);

The warm damp air attracts a lot of mosquitoes. Цёплае вільготнае паветра прыцягвае мноства маскітаў;

She tried to аttract the attention of the waiter. Яна зрабіла спробу прыцягнуць увагу афіцыянта.

3. phys. прыця́гваць;

A magnet attracts iron. Магніт прыцягвае жалеза.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыцягну́ць сов.

1. притащи́ть, приволо́чь;

п. бервяно́ — притащи́ть (приволо́чь) бревно́;

2. притяну́ть;

магні́т ~ну́ў іго́лку — магни́т притяну́л иго́лку;

3. (да каго, чаго) притя́нуть (к чему);

п. вяро́ўкамі да слу́па — притяну́ть верёвками к столбу́;

4. перен. (заставить прийти) притащи́ть;

5. перен. (к суду, ответу и т.п.) привле́чь;

6. перен. (сделать участником) привле́чь;

7. перен. (заставить обратить внимание) привле́чь;

карці́на ~ну́ла ўва́гу ўсіх — карти́на привлекла́ внима́ние всех;

◊ п. за валасы́ — притяну́ть за во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне; зак., каго-што.

1. Даставіць, прынесці куды‑н. што‑н. цяжкае, грувасткае. Хлопчыкі прыцягнулі драбіну, але яе было малавата, каб дастаць на падстрэшша. Ляўданскі. Вось Яцук падхапіўся, прыцягнуў ахапак ламачча. Галіну за галінай пачаў кідаць у агонь. Лупсякоў. // Наблізіць з сілай, з якімі‑н. намаганнямі каго‑, што‑н. да каго‑, чаго‑н. Павел схапіў .. [Міхаля] за грудзі і прыцягнуў да сябе. Чарнышэвіч. Аўдоцця прыцягнула да грудзей галоўку сына, моцна прытуліла. Мележ. // Наблізіць сілай прыцяжэння, магнетызму. Магніт прыцягнуў іголку.

2. Разм. Сілаю, угаворамі прывесці куды‑н., прымусіць зайсці куды‑н. Прыцягнуць у госці. Прыцягнуць у кіно. □ [Пніцкі] прыцягнуў.. [Нахлябіча] да сына. Чорны. // Прывесці з сабой. Некаторыя з гэтых знаёмых у сваю чаргу прыцягнулі сваіх знаёмых. Маўр.

3. перан. Прывабіць, выклікаць жаданне прыйсці, прыбыць куды‑н. Выстаўка прыцягнула шмат наведвальнікаў. □ Нялюбая была .. [Веры] прафесія, а тое, што прыцягнула яе сюды — каханне да Кузьмы, пачало знікаць. Дуброўскі.

4. перан. Выклікаць жаданне, заахвоціць або прымусіць прыняць удзел у чым‑н., заняцца чым‑н., прымкнуць да чаго‑н. Прыцягнуць на свой бок. □ — Я, прызнацца, шукаў вас, каб пагаварыць і прыцягнуць да работы ў нашай беларускай першай газеце. Колас. — Работа з моладдзю, з інтэлігенцыяй, каб прыцягнуць іх у атрады, — адна з галоўных нашых задач. Шамякін.

•••

Прыцягнуць да адказнасці — прымусіць адказваць за сваю дзейнасць, за свае ўчынкі.

Прыцягнуць увагу — выклікаць цікавасць, прымусіць звярнуць на сябе ўвагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Вузкая і тонкая пласцінка з завостраным канцом, якая паварочваецца на восі і паказвае час, напрамак і пад. у розных вымяральных прыборах. Гадзіннікавая стрэлка. Стрэлкі компаса. □ Стрэлка манометра пасоўвалаа ўправа, набліжаючыся да чырвонай рыскі. Васілёнак. Стрэлкі прыбораў іскрыліся, паказвалі зададзеную вышыню, а хуткасць перайшла лічбу, якую назваў капітан. Алешка.

2. Знак для ўказання напрамку ў выглядзе лініі, ад канца якой пад вострым вуглом адходзяць дзве кароценькія рыскі. Стрэлкі руху ветру. □ На ўсё былі таблічкі, адмысловыя стрэлкі з надпісамі: да кіпятку трыццаць... дваццаць... дзесяць метраў. Лынькоў. // Узор, рысунак такой формы. Панчохі са стрэлкамі. / Пра бровы, вусы і пад. Стрэлкі густых, прыгожых брывоў [жанчыны] ўзлятаюць угору. Навуменка.

3. Прыстасаванне на рэйкавых пуцях для пераводу рухомага саставу з аднаго пуці на другі. Цягнік выкіраваўся за стрэлкі і пачаў набіраць хуткасць. С. Александровіч. Міколка прыслухоўваўся, як прабягаў з шумам і грукатам.. пастукваючы на стрэлках, цягнік. Лынькоў.

4. Вузкі і доўгі выступ сушы; пясчаная каса. Дзве доўгія стрэлкі прычалаў уразаліся далёка ў заліў. Шамякін.

5. Бязлістае тонкае сцябло расліны з суквеццем наверсе. Бульба прарастала з-пад падрубы пограба, гнала на двор бледна-ружовыя кволыя стрэлкі. М. Стральцоў. Калі з’явіцца кветкавая стрэлка, зямлю багата наліваюць. «Беларусь». // Вузкі, доўгі парастак, ліст расліны. Стрэлкі цыбулі.

6. толькі мн. (стрэ́лкі, ‑лак). Травяністая расліна сямейства крыжакветных з маленькімі белымі кветачкамі і стручкамі ў форме сумачкі.

7. Абл. Страказа. У паветры купаліся блакітныя са слюдзянымі крыльцамі стрэлкі. Сачанка.

•••

Магнітная стрэлка — тонкі магніт у выглядзе выцягнутага ромба, які рухаецца вакол вертыкальнай восі компаса і заўсёды павернуты адным канцом на поўнач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ciągnąć

ciągn|ąć

незак.

1. цягнуць; валачыць;

~ąć dalej — працягваць;

2. прыцягваць;

~ęło go złe towarzystwo — яго цягнула да дрэнных кампаній;

magnes ~ie szpilki — магніт прыцягвае шпількі;

3. цягнуць; выкачваць; качаць; пампаваць; выпампоўваць;

pompy ~ą wodę ze studni — помпы качаюць ваду са студні;

4. працягваць;

5. кніжн. цягнуцца; рухацца (ехаць, ісці)

~ąć losy — цягнуць жэрабя;

~ąć korzyści (zysk) z czego — атрымліваць карысць з чаго;

~ie od okna — ад акна дзьме;

~ąć kogo za język — цягнуць каго за язык;

ciągnąć kogo za włosy — цягнуць каго за валасы;

natura wilka ~ie do lasu — як ваўка ні кармі, ён усё ў лес глядзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)