уласці́васць ж. сво́йство ср.; (о неотъемлемом признаке — ещё) принадле́жность;

магні́т ма́е ўласці́васць прыця́гваць жале́за — магни́т име́ет сво́йство притя́гивать желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Магнэз, магнэс, маґнэс ’магніт’, ’прыцягальная сіла’ (Нас., Гарэц., Шат., Касп., Вайск. сл.; дзярж., нясв., Нар. словатв.), ст.-бел. макгнесъ ’тс’ было запазычана з с.-в.-ням. magnes праз польск. мову. Сюды ж магнэзаваць ’магнітызаваць’ (Гарэц.), магнэсавы ’магнітны, прыцягальны’ (Нас.). Пух. маґнэт ’прыхільнасць, жаданне’ (З нар. сл.) < ням. Magnet (праз польск. magnet ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

магнетро́н

(ад гр. magnes = магніт + -трон)

двухэлектродная электронная лямпа, якая працуе ў полі электрамагніту або пастаяннага магніту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магне́тык

(ад гр. magnes, -etos = магніт)

рэчыва, якое валодае магнітнымі ўласцівасцямі; адрозніваюць ферамагнетыкі, ферымагнетыкі, парамагнетыкі і дыямагнетыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрамагні́тны

(ад аэра- + магніт)

звязаны з вывучэннем магнітнага поля Зямлі пры дапамозе лятальных апаратаў (напр. а-ая здымка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнітафо́н

(фр. magnétophone, ад гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу і ўзнаўлення гукаў электрамагнітным шляхам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

магнесі́н

[ад гр. magnes = магніт + syn(chronos) = адначасовы]

устройства для кіравання механізмамі на адлегласці і перадачы паказанняў вымяральных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Magnét

m -s i -en, -e i -en магні́т

◊ ein unwiderstéhlicher ~ — чалаве́к, які́ вало́дае вялі́кай прыцяга́льнай сі́лай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

электрамагні́т

(ад электра + магніт)

прыстасаванне з жалезнага стрыжня, абматанага ізаляваным дротам, па якім праходзіць электрычны ток і намагнічвае гэты стрыжань.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

відэамагнітафо́н

(ад лац. video = бачу + гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу на магнітную стужку візуальнага адлюстравання і яго гукавога суправаджэння з далейшым іх узнаўленнем на тэлеэкране.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)