Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Schlótbaron
m -s, -e пагардл. прамысло́вы магна́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
baron
[ˈbærən]
n.
1) баро́н -а m. (ты́тул)
2) informalмагна́т -а m., бу́йны прамысло́вец
a coal (beef) baron — ву́гальны (мясны́) магна́т
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Магна́ты ’вялікі’ (віл., Сл. ПЗБ). Утворана з магнат пры дапамозе канчатка ‑ы (як лабаты, чубаты) па ўзору арганісты ’арганіст’, аднак з пэўным пераасэнсаваннем семантыкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Патэнта́тст.-бел.потентатъ ’магнат’ (1615 г.) запазычана са ст.-польск.potentat ’тс’, якое з с.-лац.potentatus ’вышэйшая улада, панаванне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 73).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rekin
м.
1.заал. акула;
2.перан. акула; магнат
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
та́бельны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўключаны ў табель, устаноўлены табелем. Табельныя дні.
2. Які вядзецца пры дапамозе табеля (у 2 знач.); прызначаны для табеля. Табельны ўлік.//узнач.наз.та́бельная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе вядзецца ўлік яўкі і адыходу з работы. — Магнат, і калі ты ўжо будзеш, пропуск лажыць у табельную? — раптам перабівае нас Анця.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
king
[kɪŋ]
n.
1) каро́ль караля́m.
2) улада́р -а́m.
3) магна́т -а, каро́ль m.
a steel king — каро́ль ста́лі
4) каро́ль (у ка́ртах, шахма́тах)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
увіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да увіцца.
2.Разм. Вярцецца каля каго‑, чаго‑н., неадступна хадзіць за кім‑н. У хаце, аднак, было ціха, толькі кот, відаць, увіваўся каля некага і вымагаў спажыву.Кулакоўскі.// Дагаджаць каму‑н., дамагаючыся чаго‑н. [Іван Фёдаравіч:] — Малайчына, Магнат... Твой гэты Шмыг нешта ўвіваецца каля старшага майстра.Мыслівец.Ля начальніка ўвівайся, Кожны крок яго прадбач. Ён смяецца — ты ўсміхайся, Ён надзьмецца — ты заплач.Корбан.// Пастаянна знаходзіцца пры кім‑н., заляцацца да каго‑н. Адэля прыгожая, дык хлопцы ля яе і ўвіваюцца.Савіцкі.
3.Зал.да увіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГІСТАРЫ́ЗМ,
слова, што абазначае прадмет, з’яву ці паняцце, якія выйшлі з ужытку (напр.: «аршын», «гарнец», «грыўня», «дзіда», «кальчуга», «магнат», «піка», «саха», «соцкі», «стралец» і інш.). Асобную групу гістарызмаў складаюць словы, якія хоць і ўзніклі ў наш час, але не належаць да актыўнай лексікі, бо паняцці, што яны абазначаюць, сталі гісторыяй (напр.: «валвыканком», «камбед», «лікбез», «нарком», «нэп», «рэўком», «БелАПП» і інш.). У адрозненне ад архаізмаў гістарызмы не маюць сінонімаў у сучаснай бел. мове; выкарыстоўваюцца для стварэння каларыту пэўнай эпохі, узнаўлення рэальных гіст. абставін і мовы герояў у творах навук. і маст. Л-ры.