ліпу́чы гл. ліпкі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гумо́за, ‑ы, ж.

Ліпкі каляровы пластыр, які выкарыстоўваецца для грыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lepki

ліпкі, ліпучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kleisty

клейкі, ліпкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

glutinous [ˈglu:tənəs] adj. fml кле́йкі; лі́пкі, ліпу́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tacky [ˈtæki] adj.

1. infml мізэ́рны, благі́; без густо́ўны; нямо́дны

2. ліпу́чы, лі́пкі, кле́йкі;

tacky to the touch лі́пкі наво́бмацак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гле́йкі, ‑ая, ‑ае.

Вязкі, ліпкі. Злосна хадзілі хлапечыя рыдлёўкі, .. уразаючыся ў пясок, глейкую гліну. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глёўкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вязкі, ліпкі. Колы мякка пакацілі па мокрым, глёўкім тарфяністым полі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягу́чы, -ая, -ае.

1. Здольны расцягвацца, падаўжацца, не абрываючыся, не ломячыся.

Цягучая рызіна.

2. Густы і клейкі, ліпкі.

Ц. клей.

3. перан. Працяглы, запаволены, марудлівы.

Цягучыя песні.

4. Тое, што і цягавіты.

|| наз. цягу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

klítschig

a лі́пкі, кле́йкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)