це́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Прылада, якой труць лён, каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́трепать сов. (лён) вы́трапаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́лежалы, -ая, -ае.

Які набыў патрэбныя якасці, праляжаўшы пэўны тэрмін у адпаведных умовах.

В. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

працаёмкі, -ая, -ае.

Які патрабуе вялікай затраты працы.

Лён — працаёмкая культура.

|| наз. працаёмкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

часа́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, цэх, у якім чэшуць воўну, лён і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уле́жацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жыцца; зак.

1. Асесці, ушчыльніцца ад доўгага ляжання.

Снег улежаўся.

2. Пасля доўгага ляжання стаць гатовым для карыстання, далейшай апрацоўкі (пра садавіну, лён).

Яблыкі ўлежаліся ў саломе.

Лён улежаўся.

|| незак. уле́жвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мачу́лішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н. (гіст.).

Месца, дзе мочаць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

льны мн., см. лён

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

церабі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які цярэбіць лён, каноплі.

|| ж. церабі́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зязю́лін

1. (принадлежащий кукушке) куку́шкин, куку́шечий;

2.: з. лён куку́шкин лён

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)