руба́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рубанка; прызначаны для рубанка. Рубаначнае лязо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыварны́, ‑ая, ‑ое.

Прымацаваны да чаго‑н. шляхам прыварвання. Прыварное лязо сякеры. Прыварное кольца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лёска ’лязо, жалезка ў гэбліку’ (Бяльк.) < лёзка < лязо. Да лезіва 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́шчарбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Нарабіць шчарбін, вызубіць. Вышчарбіць край шкла. Вышчарбіць лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mésserklinge

f -, -n лязо́ нажа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knife edge

вастрыё n., лязо́ нажа́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blade [bleɪd] n.

1. лязо́ (нажа)

2. ло́пасць (прапелера, вясла)

3. былі́нка, траві́нка; до́ўгі, ву́зкі ліст (расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разцо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разца. Разцовае лязо.

2. Выкананы пры дапамозе разца. Разцовая гравюра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rasíerklinge

f -, -n лязо́ бяспе́чнай бры́твы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пакляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адбіць малатком лязо касы. Пакляпаць касу.

2. і без дап. Кляпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)