Карэ́ліцкі раённы краязна́ўчы музе́й «Зямля́ i лю́дзі»

т. 8, с. 122

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чалаве́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чалаве́к лю́дзі
чалаве́кі
Р. чалаве́ка людзе́й
чалаве́к
Д. чалаве́ку лю́дзям
людзя́м
чалаве́кам
В. чалаве́ка людзе́й
чалаве́к
Т. чалаве́кам людзьмі́
чалаве́камі
М. чалаве́ку лю́дзях
людзя́х
чалаве́ках
Кл. чалаве́ча -

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

людскі́ гл. людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

люди́шки пренебр. нікчэ́мныя лю́дзі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бядня́цтва, -а, н., зб.

Бедныя людзі, бедната.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галыцьба́, -ы́, ж., зб. (разм.).

Бедната, бедныя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чалаве́цтва, -а, н.

Людзі планеты, чалавечы род; чалавечае грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дре́вние мн., сущ. старажы́тныя лю́дзі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспакайне́лы, -ая, -ае.

Які стаў спакайнейшым.

Паспакайнелыя пасля сумятні людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́ди в разн. знач. лю́дзі, -дзе́й ед. нет;

молоды́е лю́ди малады́я лю́дзі;

на лю́дях на людзя́х, пры людзя́х;

вы́биться в лю́ди вы́біцца ў лю́дзі;

лю́ди до́брой во́ли лю́дзі до́брай во́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)