miłosny

miłosn|y

1. любоўны;

liryka ~a — любоўная лірыка;

list ~y — любоўны ліст;

2. уст. закаханы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

amorous

[ˈæmərəs]

adj.

1) улю́блівы

2) закаха́ны

3) любо́ўны

amorous songs — пе́сьні каха́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amatory

[ˈæmətɔri]

adj.

любо́ўны; любо́сны

amatory verses — любо́ўныя ве́ршы

an amatory look — любо́сны по́зірк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warmth [wɔ:mθ] n.

1. цяпло́, цеплыня́;

the warmth of the sun со́нечнае цяпло́

2. сардэ́чнасць; сардэ́чная цеплыня́;

warmth of lo ve любо́ўны запа́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

galánt

a

1) ласка́вы, даліка́тны, ве́тлівы, гала́нтны

2) любо́ўны

~e Ábenteuer — любо́ўныя прыго́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сардэ́чны, -ая, -ае.

1. гл. сэрца.

2. Які ідзе ад сэрца, шчыры; добры, чулы, спагадлівы.

С. чалавек.

Сардэчная сустрэча.

Сардэчна (прысл.) прыняць гасцей.

3. Які мае адносіны да кахання; любоўны.

С. друг.

Сардэчныя справы.

4. у знач. наз. сардэ́чны, -ага, м., сардэ́чная, -ай, ж. Ужыв. як ласкавы зварот пры ўпамінанні пра каго-н. з адценнем ласкі, жалю, спачування.

Пацярпі, с. мой.

|| наз. сардэ́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эро́тыка

(гр. erotika = любоўны пачатак)

1) павышаная пачуццёвасць, пачуццёвы элемент у чым-н.;

2) творы мастацтва і літаратуры, насычаныя пачуццёвасцю, прысвечаныя апісанню яе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕ́РАНАЎ Ігар Леанідавіч

(н. 20.1.1936, г. Екацярынбург, Расія),

рускі спявак (барытон). Засл. арт. Расіі (1970). Скончыў Горкаўскую кансерваторыю (1960), выкладаў у ёй (1980—92). У 1961—87 саліст Горкаўскага т-ра оперы і балета. З 1993 у Бел. акадэміі музыкі. На сцэне Опернай студыі акадэміі паставіў оперы «Утаймаванне свавольніцы» В.Шабаліна, «Любоўны напітак» Г.Даніцэці, «Яўген Анегін» П.Чайкоўскага, кампазіцыю паводле оперы «Так робяць усе» В.А.Моцарта.

т. 3, с. 106

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рама́нс, ‑а, м.

1. Невялікі вакальны твор для голасу з інструментальным суправаджэннем. [Саша:] — Вы маглі даць няўдалую лекцыю, але гэта не можа пашкодзіць вам самім праспяваць, ну, напрыклад, раманс. Колас. // Невялікая музычная п’еса пявучага, меладычнага характару.

2. У сярэдневяковай заходнееўрапейскай літаратуры — лірычны любоўны верш песеннага народнага складу.

3. Невялікі лірычны верш, часта пакладзены на музыку. Рамансам таксама называюць лірычны твор, прысвечаны звычайна любоўным перажыванняў. Узорам беларускага раманса з’яўляецца «Зорка Венера» М. Багдановіча. А. Макарэвіч.

[Фр. romance.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

affair [əˈfeə] n.

1. спра́ва;

world/international affairs міжнаро́дныя спра́вы

2. рама́н (любоўны); су́вязь (любоўная);

She is having an affair with her boss. У яе раман са сваім начальнікам.

♦

it’s not my affair гэ́та не мая́ спра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)