аблахма́цець, -ею, -ееш, -ее; зак. (разм.).

Стаць лахматым, абрасці барадой, валасамі.

А. за лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мнагале́цце, -я, н. (уст.).

Абвяшчэнне слоў «многая лета» ў час царкоўнага набажэнства як пажаданне доўгага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

засу́шлівы, -ая, -ае.

Які суправаджаецца засухай, пакутуе ад засухі.

З. раён.

Засушлівае лета.

|| наз. засу́шлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абле́тнік, -у, м., зб.

Дровы, нарыхтаваныя вясною на зіму, якія аблетавалі, падсохлі за лета.

А. зімой добра гарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ле́то

1. (время года) ле́та, -та ср.;

2. в др. знач., см. лета́;

◊

ба́бье ле́то ба́біна ле́та;

ско́лько лет, ско́лько зим! ко́лькі лет, ко́лькі зім!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ізатэ́ра

(ад іза- + гр. theros = лета)

лінія на карце, якая злучае месцы з аднолькавай сярэдняй тэмпературай лета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

summer [ˈsʌmə] n. ле́та;

in (the) summer ле́там;

next summer насту́пным ле́там;

a summer cottage да́чны до́мік

♦

an Indian summer ≅ ба́біна ле́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пача́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чне́цца; зак.

Узнікнуць, пачаць адбывацца, наступіць.

Праца пачалася.

Пачалося лета.

|| незак. пачына́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абле́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Маладая жывёліна, якая пералетавала.

Бычок-аблетак.

◊

На аблетак (разм.) — каб аблетавала, праляжала лета (звычайна пра дровы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раздуры́цца, -дуру́ся, -ду́рышся, -ду́рыцца; зак. (разм.).

1. Стаць вельмі дураслівым, свавольным, непаслухмяным; распусціцца.

Раздурыліся дзеці за лета.

2. Пачаць амаральна паводзіць сябе; разбэсціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)