Verbum

абле́таваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -туе; -таваны; зак.

1. Астацца з зімы на лета.

Сена ў стозе аблетавала.

2. Праляжаўшы лета, высахнуць (пра дровы і пад.).

перале́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; зак. (разм.).

Пражыць, перабыць лета.

дачарна́, прысл.

Да чарнаты, чорнага колеру.

За лета загарэў д.

штоле́та, прысл.

Кожнае лета, кожным летам.

Ш. адпачываць на поўдні.

павышэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Зрабіцца вышэйшым.

Хлопчык за лета значна павышэў.

аблахма́цець, -ею, -ееш, -ее; зак. (разм.).

Стаць лахматым, абрасці барадой, валасамі.

А. за лета.

мнагале́цце, -я, н. (уст.).

Абвяшчэнне слоў «многая лета» ў час царкоўнага набажэнства як пажаданне доўгага жыцця.

засу́шлівы, -ая, -ае.

Які суправаджаецца засухай, пакутуе ад засухі.

З. раён.

Засушлівае лета.

|| наз. засу́шлівасць, -і, ж.

абле́тнік, -у, м., зб.

Дровы, нарыхтаваныя вясною на зіму, якія аблетавалі, падсохлі за лета.

А. зімой добра гарыць.