ice breaker

[ˈaɪsbreɪkər]

n.

1) ледако́л -а m. (карабе́ль)

2) ледарэ́з -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

iceboat

[ˈaɪsboʊt]

n.

1) бу́ер -а m. (са́ні зь ве́тразем)

2) ледако́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ледарэ́з, ‑а, м.

1. Судна, прызначанае для плавання ў бітых ільдах; ледакол.

2. Прыстасаванне каля мастоў, плацін і пад., аб якое разбіваецца лёд у час крыгаходу. Удалечыні з-пад вады тырчалі вострыя пікі ледарэзаў, а між іх у вадзе ляжала ўзарваная маставая ферма. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

łamacz

м.

1. тэх. драбілка;

łamacz lodów — ледакол;

2. друк. метранпаж, вярстальшчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)