ле́вый

1. прил., в разн. знач. ле́вы;

2. сущ., полит. ле́вы, -вага м.;

◊

встать с ле́вой ноги́ уста́ць з ле́вай нагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

левізна́, ‑ы, ж.

Спец. Левы напрамак у грамадска-палітычных поглядах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакбо́рт

(ням. Backbord)

левы борт судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lewicowy

паліт. левы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мяздра́, ‑ы, ж.

1. Спец. Падскурная клятчатка ў жывёл.

2. Левы, адваротны бок шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лева...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «левы», напрыклад: левабуржуазны, левафланговы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

línksherum

adv у ле́вы бок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апартуні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільна апартунізму; то, хто праводзіць палітыку апартунізму. Правы апартуніст. Левы апартуніст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адвольна адхіляецца ад курсу ў правы ці ў левы бок (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левулёза

(ад лац. laevus = левы)

тое, што і фруктоза.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)