ла́вавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лавы ​2 (у 1 знач.). Лававы паток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Кульгаючы, дайсці да якога‑н. месца. Дакульгаць да лавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флюіда́льны, ‑ая, ‑ае.

У выглядзе застылых патокаў вывержанай магмы, лавы. Флюідальная структура горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экструзія,

працэс выпіхання вязкай лавы пры вывяржэнні вулкана.

т. 18, кн. 1, с. 79

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

backbencher

[bækˈbentʃər]

n., Brit.

дэпута́т “з задняй лавы” (шараго́вы дэпутат у парлямэ́нце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

river [ˈrɪvə] n.

1. рака́;

the River Thames рака́ Тэ́мза;

up/down river уве́рх/уні́з па рацэ́

2.(of) пато́к;

a river of lava пато́к ла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лапі́лі

(лац. lapillus = каменьчык)

дробныя кавалкі застылай лавы, выкінутыя вулканам у час вывяржэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пайме́нна, прысл.

Кожнага па імені (назваць, успомніць і пад.). Згадаю я ўсіх вас пайменна, Для кожнага слова знайду, З кім лавы бурылі адменна, Крышылі ўзрыўчаткай руду. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́тлы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ветлівы. І рухам ветлай гаспадыні Марына з лавы пыл змяла. Колас. Усе яны ўжо ведалі Міколку, сустрэлі яго ветлым словам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́вы, ‑аў; адз. няма.

Уст. Паляванне без агнястрэльнай і халоднай зброі. Мой дзед ездзіў на лавы ўжо з беркутам, а бацька, удасканаліўшы промысел продкаў, акрамя беркута, меў ганчака. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)