цэд, -у, М -дзе, м.

Працэджаны раствор заквашанай у вадзе аўсянай мукі, з якога вараць кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жур, ‑у, м.

Негусты аўсяны кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіселепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на кісель. Кіселепадобная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жураві́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і журавінавы. Журавінны кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згу́снуць, ‑не; пр. згус, ‑ла; зак.

Разм. Згусціцца, загусцець. Кісель згус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пуце́ль ’кісель на малацэ’ (жлоб., Мат. Гом.). Няясна, канец слова нагадвае кісель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цэд, ‑у, М ‑дзе, м.

Працэджаны раствор аўсянай мукі, з якога вараць кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thickened

[ˈӨɪkənd]

adj.

1) згу́шчаны

2) згусьце́лы, загусьце́лы (кісе́ль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жур м. (аўсяны кісель) Háferschleim m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прые́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́сца; зак.

1. Надакучыць ад частага ўжывання, аднастайнасці (пра ежу).

Штодзённы кісель ужо прыеўся.

2. перан. Страціць цікавасць для каго-н.

Яго анекдоты ўжо ўсім прыеліся.

|| незак. прыяда́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)