направле́ние ср.

1. (действие) накірава́нне, -ння ср., накіро́ўванне, -ння ср., скірава́нне, -ння ср., скіро́ўванне, -ння ср.; см. напра́вить​ 1;

2. (линия движения, идейная устремлённость) кіру́нак, -нку м., напра́мак, -мку м.;

направле́ние ума́ кіру́нак ро́зуму;

по направле́нию к… у кіру́нку да…;

дава́ть направле́ние дава́ць кіру́нак (напра́мак);

направле́ние враще́ния мат. кіру́нак вярчэ́ння;

3. (общественное течение, группировка) кіру́нак, -нку м.;

4. (документ) накірава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

minimal [ˈmɪnɪməl] adj. мініма́льны;

minimal art мінімалі́зм (кірунак у мастацтве)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пажада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, які патрэбны, які адпавядае патрабаванням.

Пажаданыя вынікі.

П. кірунак падзей.

2. Такі, якога чакаюць, жаданы.

Пажаданыя наведвальнікі.

Пажаданая вестка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Геаметрыя ў цэлым» (кірунак) 3/406

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рацыяналі́зм, -у, м.

1. Кірунак у ідэалістычнай філасофіі, які лічыць розум адзінай крыніцай пазнання.

2. Разважлівыя, без эмоцый адносіны да жыцця.

|| прым. рацыяналісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hímmelsrichtung

f -, -en геагр. кіру́нак све́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праменепраламля́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць мяняць кірунак светлавога праменя. Праменепраламляльнасць шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хай-тэ́к, нескл., м.

1. Самыя новыя навукова-тэхнічныя распрацоўкі.

2. Кірунак у архітэктуры і дызайне, які эстэтычна засвойвае інавацыйныя распрацоўкі перадавых галін навукі і тэхнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матэрыялі́зм, -у, м.

Навуковы філасофскі кірунак, які ў супрацьлегласць ідэалізму прызнае першаснасць матэрыі і другаснасць духоўнага, ідэальнага.

|| прым. матэрыялісты́чны, -ая, -ае.

Матэрыялістычная філасофія.

Матэрыялістычнае разуменне з’яў прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вест, ‑у, М ‑сце, м.

1. Захад, заходні кірунак.

2. Заходні вецер.

[Ням. West.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)