кухма́йстар

(с.-в.-ням. küchenmeister)

уст. умелы кухар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

учо́тчык, ‑а, м.

Асоба, якая вядзе ўлік чаго‑н. Учотчык палявой брыгады. Канторскі ўчотчык. □ На фермах [калгаса «Рассвет»] няма ні вартаўнікоў, ні ўчотчыкаў — даяркі самі вядуць улік надоенага малака. Кухар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., што.

Пасылаць што‑н. перцам, сыпаць у што‑н. перац. Час ад часу кухар.. маліўся, абціраў пот і маўкліва, старанна смажыў, перчыў, паліваў... Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cook​1 [kʊk] n.

1. ку́хар; куха́рка

2. naut. кок

♦

too many cooks spoil the broth ≅ y сямі́ ня́нек дзіця́ мурза́тае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кок​I м марск (кухар) Schíffskoch m -(e)s, -köche; Smútje m -s, -s (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fames est optimus coquus

Голад ‒ лепшы кухар.

Голод ‒ лучший повар.

Гл.: Anima esuriens...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

камо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Тое, што і камора (у 1, 2 знач.). [Бацька] устаў, пайшоў у каморку .. і вярнуўся назад з поўнай місай марынаваных грыбоў і кавалкам сала. Бажко. [Рэдактар] пайшоў дамоў, у сваю цесную каморку, запаліў агарак свечкі і стаў пераглядаць сваю газету. Колас. Хворы кухар стагнаў на ложку ў сваёй каморцы. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cook

[kʊk]

1.

v.t.

1) вары́ць, гатава́ць

2) informal фальшава́ць, падрабля́ць (дакумэ́нты)

2.

v.i.

1) вары́цца

2) працава́ць ку́харам

3.

n.

ку́хар -а m., куха́рка f.

•

- cook up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

szef

м.

1. шэф;

2. начальнік;

szef rządu — прэм’ер-міністр;

szef kuchni — шэф-кухар;

szef sztabu вайск. начальнік штаба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Koch

m -(e)s, Köche ку́хар, по́вар; марск. кок

den ~ máchen — быць ку́харам [по́варам], куха́рыць

◊ víele Köche verdérben* [versálzen] den Brei [die Súppe] — ≅ у сямі́ ня́нек дзіця́ без но́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)