паку́рчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

1. Курчыцца некаторы час. Толькі цяпер Юрка адчуў, што замёрз, і зябка пакурчыўся. Карпаў.

2. Скурчыцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Настачка ўбачыла, што лісце на клёнах каля дома пакурчылася. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwijać się

незак.

1. скручвацца; курчыцца;

zwijać się z bólu — курчыцца ад болю;

2. упраўляцца; спраўляцца з чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Курч 1 ’карчага’ (З нар. сл.). Да курчыцца (гл.).

Курч 2 ’сабака з пароды хартоў, сетэр’ (Гарб.). Запазычанне з польск. kurcz ’тс’ (Слаўскі, 3, 394–395).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kulić się

незак. курчыцца, гнуцца;

kulić się od wiatru — гнуцца ад ветру;

kulić się z bólu — курчыцца ад болю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

writhe

[raɪð]

v.i., writhed, writhed or writhen [ˈrɪðən]

1) ку́рчыцца (ад бо́лю)

2) цярпе́ць (ад абра́зы, со́раму)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заёжиться сов., разг.

1. пача́ць ку́рчыцца, паце́пвацца, пача́ць гну́цца;

2. перен. пача́ць му́ляцца; см. ёжиться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асмя́глы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў звычайную вільготнасць; перасохлы. Па дарозе сустракаліся вёскі і ля хат, часам у глыбока задуме, шчыльна сцяўшы асмяглыя вусны мацяркі-сялянкі з дзецьмі. Галавач. Асмяглая, знявечаная зямля чакала людскіх рук. «Работніца і сялянка». // Прывялы ад гарачыні (аб раслінах). Б’юць фашыстаў нашы батальёны, Курчыцца асмяглая трава. Смагаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cringe

[krɪŋdʒ]

1.

v.i.

1) ку́рчыцца, гну́цца (ад стра́ху, бо́лю)

2) выдыга́ць, прыні́жана кла́няцца

2.

n.

ра́бскае прыніжэ́ньне, выдыга́ньне, нізкапакло́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дёргаться

1. ту́зацца; калаці́цца, крыві́цца, ку́рчыцца; то́ргацца; (передёргиваться) паце́пвацца, перасмы́квацца;

2. страд. рва́цца, вырыва́цца, ску́бціся; см. дёргать​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shiver​1 [ˈʃɪvə] n. дры́жыкі, дрыго́тка; уздры́г;

give smb. a shiver прыму́сіць каго́-н. ку́рчыцца

♦

send shivers down smb.’s spine : It sent shivers down my spine. Ад гэтага ў мяне мароз па скуры пайшоў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)