2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. сіняе).
У жыце сінеюць васількі.
|| зак.пасіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.); наз.пасіне́нне, -я, н.
Купацца да пасінення (пакуль не змерзнеш; разм.) іссіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Спец. Замацаваць, прывязаць канатам, ланцугом і пад. (судна, плыт і пад.). Шлюпку [матросы] выцягнулі на сушу, зачалілі за камень і пачалі распранацца. Кузьменка купацца не захацеў.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pławić się
незак.купацца, плаваць;
pławić się we krwi — плаваць у крыві;
pławić się w rozkoszach (w luksusie) — купацца ў раскошы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bath
[bæӨ]1.
n., pl. baths
1) купа́ньне n.
to take/have a bath — купа́цца
2) ва́нна f.
3) ва́нны пако́й
4) ла́зьня f.
baths — куро́рт зь мінэра́льнымі во́дамі
2.
v.
купа́ць; мыць у ва́ньне; купа́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паме́жак, ‑жка, м.
Разм. Узмежак, мяжа (у 1 знач.). Плакалі над памежкам кагаркі і кулікі.Танк.— Ходзім мы на возера купацца, ходзім у лес грыбы збіраем, на памежках некаторыя лекавыя расліны бяром і сушым.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bask[bɑ:sk]v.
1. грэ́цца;
bask in the sun за гара́ць
2. саграва́цца (якім-н. пачуццём);
bask in fameкупа́цца ў сла́ве
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
báden
1.
vt купа́ць, мыць
2.
vii(sich)
купа́цца, мы́цца
kalt [warm] ~ — прыма́ць хало́дную [цёплую] ва́нну; купа́цца ў хало́днай [цёплай] вадзе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Лава́нда ’пахучая расліна Lavandula, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі’ (ТСБМ) < польск.lawanda, lawenda, lawendula (з XVI ст.) < іт.lavanda ’тс’ < lavare ’мыцца, купацца’. Пахучую расліну выкарыстоўвалі пры мыцці (Слаўскі, 4, 79–80).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГІ́НЦБУРГ Ілья Якаўлевіч
(27.5.1859, г. Гродна — 3.1.1939),
рус. скульптар. Вучыўся ў М.Антакольскага (з 1871) і Пецярбургскай АМ (1878—86). Ствараў жанравыя фігуркі («Хлопчык, які збіраецца купацца», 1886), партрэтныя статуэткі дзеячаў рус. культуры («В.В.Верашчагін за работай», 1892). Аўтар надмагілля У.В.Стасава (1908), помнікаў М.В.Гогалю ў с. Сарочынцы Палтаўскай вобл., (Украіна; 1910), Г.В.Пляханаву (1925), Дз.І.Мендзялееву (адкрыты ў 1932).