кры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад крыць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. у знач. прым. Які мае страху, дах, верх. Крыты ток. Крыты ганак. □ Купляй вопратку шытую, а хатку крытую. З нар.

•••

Шыта-крыта гл. шыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кры́ша ’страха’ (Бір. Дзярж., Тарнацкі, Studia; Бяльк., ТС, Сл. паўн.-зах.). Укр. криша, рус. крыша ’тс’. Усходнеславянская інавацыя ад kryti (гл. крыць) пры дапамозе суфікса ‑ša (SP, 1, 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kryć

незак.

1. крыць, накрываць;

2. хаваць, укрываць;

3. утрымліваць у сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Вы́шыць, вы́шыты ’сплесці (скрынку з саломы)’ (драг., Выг. дыс.). Гл. шыць. У семантычных адносінах параўн. укр. пошива́ти ’крыць страху саломай’, польск. poszyć, чэш. poši(va)ti, серб.-харв. pòšiti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кукры́ш ’дышаль для парнай запражкі валоў’ (Сл. паўн.-зах.). Магчыма, да ку‑крыць ’пакрываць сумесна’ і ўтворана па мадэлі на ‑ыш (параўн. па‑скрэбці > паскрэбыш) (Сцяцко, Афікс. наз., 76–77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cap​2 [kæp] v.

1. надзява́ць ша́пку; пакрыва́ць верх

2. крыць; узя́ць верх; перагна́ць, перасягну́ць

3. sport прыня́ць у склад/саста́ў кама́нды

♦

cap an anecdote расказа́ць яшчэ́ больш сме́шную гісто́рыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лаяць, крычаць, адчытваць, бэсціць, крыць (разм.); прабіраць, грызці, пілаваць, распякаць, разносіць, чысціць, пушыць (перан.) □ рабіць разнос, крыць матам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

thatch

[Өætʃ]

1.

n.

1) сало́ма або́ трысьцё для крыцьця́ стрэ́хаў

2) страха́ з сало́мы

3) informal чупры́на f.

2.

v.t.

крыць страху́ сало́май

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

накры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. крыць.

2. каго-што. Пакрыць, закрыць каго-, што-н. зверху.

Н. машыну брызентам.

3. Папасці ў цэль (пры абстрэле, бамбардзіроўцы); знішчыць.

Н. праціўніка артылерыйскім агнём.

4. перан. Ахінуць; ахутаць (пра цемру, туман і пад.).

Ноч накрыла ўсё навокал.

5. Зрабіць дах, страху.

Н. хату шыферам.

6. каго (што). Злавіць, захапіць знянацку на месцы злачынства (разм.).

Н. бандытаў.

◊

Накрыць (на) стол — падрыхтаваць стол для яды, паставіўшы ўсё неабходнае.

|| незак. накрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. накрыва́нне, -я, н. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tile

[taɪl]

1.

n.

1) дахо́ўка f.

2) плі́тка, ка́фля f.

2.

v.t.

пакрыва́ць плі́ткамі; крыць дахо́ўкаю

3.

adj.

кафля́ны

a tile floor — кафля́ная падло́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)