ма́лость разг.

1. сущ. (незначительное количество) крыха́, -хі́ ж.; (мелочь, пустяк) драбні́ца, -цы ж., дро́бязь, -зі ж.;

взять са́мую ма́лость узя́ць са́мую дро́бязь;

2. нареч. тро́хі, крыху́;

ма́лость полежу́ тро́хі (крыху́) паляжу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Рэ́дчыкі, рэ́ччыкі ’бульбяны суп’ (івац., Нар. словатв.), рэ́ччыкі ’рэдкі суп’ (стаўб., Сл. ПЗБ). Відавочна, ад рэдкі (гл.), параўн. яшчэ назвы бульбянага супу рэ́дкія (маг., Нар. словатв.), рэ́дкая картошка (бяроз., глус., акц., ЛА, 4). Таму неапраўдана параўноўваць фанетычны запіс беларускага слова, дзе [‑чч‑] < ‑дч‑, з рускім речи́ки, речеги ’дробныя часткі, аскепкі, чарапкі’, і суадносіць яго з чэшскім proráčit ’праламіце, літоўскім ràkti ’калоць вострым прадметам’, матывуючы тым, што ’бульбяны суп’ — гэта ’суп з пакрышанай, рэзанай бульбы’ (Гарачава, Этимология–1985, 65–66), тым больш што існуюць і такія назвы бульбянога супу, як кры́шанка (гл. крышыць, крыха), рэ́занкі (гл. рэзанка, рэзаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kapka

I ж.

капелька, крыха;

kapka mleka — трохі малака

II ж.

насок (мысок) абутку

III ж.

1. пакрывальца;

2. абл. чапец;

3. тэх. каўпачок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

szczypta

ж.

1. тры пальцы; шчопаць;

szczypta soli — шчопаць (тры пальцы) солі;

2. перан. драбок, каліва, крыха, кропля, грам;

ni ~y wyobraźni — ні кроплі ўяўлення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

little​1 [ˈlɪtl] n.

1. нямно́гае, ама́ль нічо́га;

think little of smb./smth. быць невысо́кай ду́мкі аб кім-н./чым-н.;

I see little of him now. Цяпер я рэдка яго бачу;

Our plans came to little. З нашых планаў амаль нічога не атрымалася.

2. : what little/the little то́е нямно́гае, та́я кры́ха/ма́ласць;

I gave him the little I had. Я аддаў яму тую крыху, што меў.

♦ little by little ма́ла-пама́лу, памале́ньку, паступо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odrobina

odrobin|a

ж.

1. невялікая колькасць; драбок, каліва, крыха;

przy ~ie szczęścia — калі хоць крыху пашанцуе;

2. ~ę — трошкі, крышку, крыху, крышачку;

ani ~y — ані крышкі, ані трошкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lick

[lɪk]

1.

v.t.

1) ліза́ць, аблі́зваць

2) вылі́зваць

The cat licked the plate clean — Кот чы́ста вы́лізаў тале́рку

3) informal біць, калаці́ць, лупцава́ць

4) informal перамага́ць (у бо́йцы, спабо́рніцтве)

2.

n.

1) аблі́званьне n.

2) informal уда́р -у m.

3) мала́я ко́лькасьць, крыха́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ace

[eɪs]

1.

n.

1) во́чка n. (у гульні́)

2) туз -за́ m. (ка́рта)

3) неадбі́ўная пада́ча (у тэ́нісе)

4) ас -а m., ма́йстар -ра m. (асабл. лётчык)

5) Figur. кры́ха f.

not an ace — ані́ кры́хі

within an ace — на валасо́к ад, ледзь не

2.

v.t.

зарабі́ць пункт у гульні́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кро́шка​I

1. (хлеба и т. п.) кро́шка, -кі ж.;

2. перен. кро́шка, -кі ж., крыха́, -хі́ ж.;

нет ни кро́шки няма́ ні кро́шкі;

3. спец. кро́шка, -кі ж.;

мра́морная кро́шка мармуро́вая кро́шка;

4. (малютка) малы́шка, -кі ж.;

◊

поду́майте хоть кро́шку паду́майце хоць тро́шкі (кры́шку);

ни кро́шки (ничуть) ані́, ні кры́шку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тру́нне (труньне) ‘скрутак чаго-небудзь бруднага (з адзення)’ (Касп.), рус. дыял. тру́нье, труньё зборн. ‘рыззё, лахманы’, трун, трунь ‘ануча, старое парванае адзенне’, кашуб. trȯn: v trȯn, v trȯnë ‘ў шматкі, на кавалкі (падраны)’, славен. дыял. trun ‘кавалак, крышка’, серб. тру̂н ‘крыха, крышка, саломінка’, збори. тру̂ње ‘крышкі, парушынкі’, харв. trûn, trȕn ‘кавалачак, трошкі, каліва’, што выводзяць з прасл. *trunъ ‘штосьці парванае, пакрышанае, расцёртае’, якое тлумачаць як дэрыват з суф. *‑nъ ад прасл. *truti, *trovǫ ‘церці, здрабняць’ (Варбат, Морфон., 142; Варбат, SLW, 157; Куркіна, Диал. структура, 151) або ўзводзяць непасрэдна да *terti ‘церці’ (Фасмер, 4, 109; Скок, 3, 512; Глухак, 641). Крытычна адносна прапанаванага Ваянам (Зб. Аванесаву, 56) вывядзення серб.-харв. trûn ‘саломінка’ з *truxnъ > *trunъ (гл. труха) Варбат (SLW, 156). Роднасць рускіх слоў з літ. tráunyti ‘церці’, trūnys ‘гніллё’, trūnė̑siai ‘рыззё, лахманы, анучы’, trunė́ti ‘гніць’, лат. trunêt ‘тс’, truni ‘гніллё’ (Буга, РФВ, 75, 150) падвяргае сумненню Фасмер (4, 109), іначай — Борысь (SEK, 5, 174).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)