кра́мнік -а m., кра́мніца f.; ула́сьнік майстэ́рні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
storekeeper
[ˈstɔr,ki:pər]
n.
1) кра́мнік -а m., кра́мніца f.
2) кладаўшчы́к -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tradesman
[ˈtreɪdzmən]
n., pl. -men
гандля́р -а́, кра́мнік -а m.; раме́сьнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гандля́р, ‑а, м.
1. Той, хто займаецца прыватным гандлем; крамнік. Навокал рыначнай плошчы стаяць драўляныя і нават цагляныя дамы, у якіх жывуць прыезджыя паны .. і гандляры-яўрэі.Брыль.Сымон прыехаў у Старочын рана. Гандляры толькі паадчынялі свае крамы.Чарнышэвіч.
2. Купец, перакупшчык. Самуіл Плаўнік працаваў на біржы досыць багатага гандляра лесам.Мікуліч.
3.перан.Пагард. Беспрынцыповы чалавек, які гандлюе сваім сумленнем, талентам, перакананнямі і пад. [Ярохін:] — Я не гандляр, містэр лорд! І на маёй радзіме сумленне не прадаюць.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clerk
[klɜ:rk]
n.
1) канцыляры́ст -а m., канцыляры́стка f.; сакрата́р -а́m.
2) чыно́ўнік, працаўні́к, адміністра́тар -а m.
bank clerk — ба́нкаўскі працаўні́к
3) прадаве́ц -ўца́, кра́мнік -а m., прадаўшчы́ца, кра́мніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
merchant
[ˈmɜ:rtʃənt]1.
n.
1) купе́ц -ца́m.; гандля́р -а́m., гандля́рка f.
2) кра́мнік -а m., кра́мніца f.; ро́зьнічны гандля́р
2.
adj.
гандлёвы, купе́цкі
а) a merchant seaman — мара́к гандлёвага флёту
б) a merchant town — гандлёвы го́рад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
1. Зрабіць агароджу, плот; абвесці што‑н. агароджай, плотам. Людзі падышлі да таго месца, дзе трэба было загарадзіць плот.Ермаловіч.Гаспадар прайшоўся па двары, новы плот загарадзіў.Васілевіч.
2. Зрабіць перашкоду для каго‑, чаго‑н., перагарадзіць шлях, праход. Загарадзіць уваход. □ Серж грозна падбег да Насці і загарадзіў ёй дарогу.Чорны.Паравоз .. зашыпеў, абяссілены, загарадзіў чыгуначны шлях.Лынькоў.// Засланіць, закрыць кім‑, чым‑н. ад каго‑, чаго‑н. Таццяна загарадзіла сабою Севу ад мужа, абняла за плечы і пасадзіла на канапу.Карпаў.
3.Разм. Запрасіць высокую цану. Маці хадзіла да пана, упрошвала, але пан загарадзіў дзесяць злотых за патраву.Якімовіч.Тавар не вельмі што цікавы. А Крамнік хваліць: — Добрае наўздзіў! — Пасля й цану ж загарадзіў!Крапіва.
•••
Загарадзіць свет (дарогу)каму — аказацца, стаць перашкодай для каго‑, чаго‑н. Куды ні кінься, усё ў панскія рукі пападзеш. Свет яны ўвесь загарадзілі, а за простага чалавека ніхто не заступіцца.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
weigh
[weɪ]1.
v.t.
1) ва́жыць
to weigh oneself — пава́жыцца
2) (out) адва́жваць
The grocer weighed out five pounds of sugar — Кра́мнік адва́жыў пяць фу́нтаў цу́кру
3) дакла́дна абду́мваць, узва́жваць
to weigh the advantages and disadvantages — узва́жыць вы́гады й нявы́гады
4) ацэ́ньваць
2.
v.i.
1) ва́жыць
She weighed 140 pounds — Яна́ ва́жыла 140 фу́нтаў
2) мець значэ́ньне, вагу́
3) Naut. здыма́цца зь я́кара
•
- weigh down
- weigh on
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
warrant
[ˈwɔrənt]1.
n.
1) падста́ва f.
He had no warrant for his actions — Ён ня меў нія́кай падста́вы для сваі́х учы́нкаў
2) пісьмо́вы дазво́л, о́рдэр -у m.
a warrant to search the house — о́рдэр на ператру́с у до́ме
3) абяца́ньне n., гара́нтыя f.
2.
v.t.
1) дава́ць дазво́л
2) апра́ўдваць
Nothing can warrant such rudeness — Нішто́ ня мо́жа апраўда́ць таку́ю гру́басьць
3) абяца́ць; гарантава́ць
The shopkeeper warranted the quality of goods — Кра́мнік гарантава́ў я́касьць тава́раў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)