feline [ˈfi:laɪn] adj. каша́чы, кашэ́чы (прыметнік ад слова кошка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

памаўзлі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Шкадлівы.

Да чаго ж памаўзлівая кошка!

2. Ласы, прагны да чаго-н. смачнага, прыгожага.

П. на ласункі.

|| наз. памаўзлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́тка ж разм гл кошка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыліза́ць сов., в разн. знач. прилиза́ть;

ко́шка ~за́ла шэрсць — ко́шка прилиза́ла шерсть;

п. валасы́ — прилиза́ть во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Мець уласцівасць драпаць¹.

Кошка драпаецца.

2. Скрэбціся лапамі, зубамі, шукаючы магчымасці пранікнуць куды-н.

Мышы драпаюцца пад падлогай.

Сабака драпаецца ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́тная (авечка, кошка) trächtige (Katze usw.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kotwiczka

ж. спец. кошка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żbik

м. дзікая кошка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ацэло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Вялікая дзікая кошка, якая водзіцца ў Паўднёвай Амерыцы.

[Фр. ocelot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца мяўканнем.

2. Мяўкаць некаторы час. Кошка прамяўкала ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)