стае́ннік м. выездно́й конь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інахо́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.

Конь, які бегае інахаддзю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дубка́, прысл.

На заднія ногі (стаць, станавіцца).

Конь стаў д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

брыклі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае звычку брыкацца.

Б. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уво́лю, прысл.

Да поўнага задавальнення, удосталь.

Конь еў аўса ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трая́нскі ист. троя́нский;

~кая вайна́ — троя́нская война́;

т. конь — троя́нский конь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бо́рзды, -ая, -ае.

Хуткі, жвавы.

Б. конь.

|| наз. бо́рздасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́ні, нескл., м.

Конь штучна выведзенай нізкарослай пароды.

Катацца на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ахалтеки́нский / ахалтеки́нская ло́шадь ахалтэкі́нскі конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

racehorse [ˈreɪshɔ:s] n. скакавы́ конь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)