жарабе́ц, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.

Непакладаны конь; конь-самец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нік¹ гл. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́нскі гл. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

steed [sti:d] lit. конь, баявы́ конь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цяжараво́з

‘конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжараво́з цяжараво́зы
Р. цяжараво́за цяжараво́заў
Д. цяжараво́зу цяжараво́зам
В. цяжараво́за цяжараво́заў
Т. цяжараво́зам цяжараво́замі
М. цяжараво́зе цяжараво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́гер

‘конь, жарабец’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́гер во́геры
Р. во́гера во́гераў
Д. во́геру во́герам
В. во́гера во́гераў
Т. во́герам во́герамі
М. во́геры во́герах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́гер

‘конь, жарабец’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́гер во́геры
Р. во́геру во́гераў
Д. во́геру во́герам
В. во́гер во́геры
Т. во́герам во́герамі
М. во́геры во́герах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэкі́нец

‘конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэкі́нец тэкі́нцы
Р. тэкі́нца тэкі́нцаў
Д. тэкі́нцу тэкі́нцам
В. тэкі́нца тэкі́нцаў
Т. тэкі́нцам тэкі́нцамі
М. тэкі́нцы тэкі́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каранні́к

‘конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каранні́к караннікі́
Р. каранніка́ каранніко́ў
Д. каранніку́ каранніка́м
В. каранніка́ каранніко́ў
Т. каранніко́м каранніка́мі
М. каранніку́ каранніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цяжкавагаві́к

‘спартсмен; конь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжкавагаві́к цяжкавагавікі́
Р. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Д. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́м
В. цяжкавагавіка́ цяжкавагавіко́ў
Т. цяжкавагавіко́м цяжкавагавіка́мі
М. цяжкавагавіку́ цяжкавагавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)