прыпадо́бнены (да каго, чаго) уподо́бленный (кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́тацца (да каго) несов. сва́таться (к кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́ры / стро́ить ку́ры (кому) шутл., уст. заляца́цца (да каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изменя́ть​II несов. (кому, чему) здра́джваць; см. измени́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охладева́ть несов. (к кому-, чему-л.) астыва́ць, станаві́цца хало́дным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охладе́ть сов. (к кому-, чему-л.) асты́ць, стаць хало́дным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сле́по нареч. сле́па;

◊

сле́по сле́довать (кому) сле́па перайма́ць (каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наканована, наканава́на ’суджана, прадвызначана’ (бялын., Янк. 3.; Гарэц., барыс., Шн. 2), параўн.: калі памру, значыць, гэто так накановано (Дэмб.). Да кон, канаваць ’вызначаць лёс’, што звязана з уяўленнем пра вызначэнне лёсу чалавека ў самым пачатку яго жыцця, параўн. у Насовіча: Кому бог якую смерць конуець, наконуець, так і ўміраець кажен (Нас., 244).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адда́ны (каму, чаму) пре́данный, приве́рженный (к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абавяза́ць (кого) сов. обяза́ть; вмени́ть в обя́занность (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)