дапы́твацца несов.

1. (каго, чаго) разузнава́ть (что, о ком, чём), допы́тываться (о ком, чём); см. дапыта́цца;

2. страд. допра́шиваться, опра́шиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́мельгом ’хутка, вельмі хутка’ (Нас.). Гл. ком і мяльком.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паспагада́ць (каму, чаму) сов. посочу́вствовать, приня́ть уча́стие (в ком)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засумава́ць сов.

1. загрусти́ть, взгрустну́ть; затоскова́ть; приуны́ть;

2. (па кім, чым, аб кім, чым) заскуча́ть (по ком, чём, по кому, чему), затоскова́ть (по ком, чём, по кому, чему), загрусти́ть (по ком, чём, по кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ажані́цца (з кім) сов. жени́ться (на ком), вступи́ть в брак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жена́тый жана́ты;

жена́тый на ко́м-л. жана́ты з кім-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышиба́ться страд. (о чём) выбіва́цца; (о ком) вышпу́рвацца, выкіда́цца, выганя́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

комо́к камя́к, -ка́ м., камячо́к, -чка́ м.; см. ком​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каме́чыць ’мяць, комкаць’ (Некр.), камя́чыць ’тс’ (ТСБМ, Бяльк.). Утворана ад камя́к, якое з ком (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засты́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан застылага. Дуб стаяў нерухома ў сваёй паважнай застыласці, трымаючы ў развілінах ёмкі ком снегу. Колас. І раптам твар [Мішурына] пачаў зменьваць рысы і новая пячаць наплывала на яго. Ужо зусім сышлі адзнакі анямеласці і застыласці. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)