фо́н
‘асноўны колер; задні план чаго-н.; агульныя ўмовы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фо́н |
фо́ны |
| Р. |
фо́ну |
фо́наў |
| Д. |
фо́ну |
фо́нам |
| В. |
фо́н |
фо́ны |
| Т. |
фо́нам |
фо́намі |
| М. |
фо́не |
фо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папялі́сты, -ая, -ае.
Які мае колер попелу.
Папялістае неба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ка́ры¹, -ая, -ае.
Карычневы (пра колер вачэй).
Карыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напсі́нець
‘намокнуць да гніення, набыўшы сіні колер’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
напсі́нее |
напсі́неюць |
| Прошлы час |
| м. |
напсі́неў |
напсі́нелі |
| ж. |
напсі́нела |
| н. |
напсі́нела |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
напсі́неўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напсі́ньваць
‘намакаць да гніення, набываючы сіні колер’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
напсі́ньвае |
напсі́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
напсі́ньваў |
напсі́ньвалі |
| ж. |
напсі́ньвала |
| н. |
напсі́ньвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
напсі́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фиоле́товый фіяле́тавы;
фиоле́товый цвет фіяле́тавы ко́лер.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фо́новый фо́навы;
фо́новый цвет фо́навы ко́лер.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палымя́ны, -ая, -ае.
1. Які мае ярка-чырвоны колер, колер полымя.
П. захад.
2. перан. Вельмі палкі, страсны, моцны (высок.).
П. патрыёт.
Палымяная прамова.
|| наз. палымя́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чырвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; -во́нены; незак., каго-што.
1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны колер каму-, чаму-н.
Узыходзіла сонца і чырваніла неба.
2. Фарбаваць у чырвоны колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́цвілы, -ая, -ае.
Які страціў першапачатковы колер; вылінялы.
В. пінжак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)