фо́н

‘асноўны колер; задні план чаго-н.; агульныя ўмовы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фо́н фо́ны
Р. фо́ну фо́наў
Д. фо́ну фо́нам
В. фо́н фо́ны
Т. фо́нам фо́намі
М. фо́не фо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)