Саўга́цца ’катацца на льдзе, коўзацца’ (Касп.), саўгану́ць ’пасунуць, перасунуць’ (КЭС), са́вгаты ’глытаць, дзяўбці’ (Клім., Сл. Брэс.), саўгну́ць ’тыкнуць з сілай’ (Клім.), саўка́цца ’швэндацца’ (Мат. Гом.). Гл. соўгаць, соўкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пару́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. парубіць ​2 (у 2 знач.). Ды і хіба ж звяно Гардзейчык не заслужыла гэтага? Папрацавалі яны. Попел на саначках з лесу вазілі — ля вогнішчаў пасля парубкі збіралі. Савіцкі.

2. Месца, дзе высечаны або дзе высякаецца лес; вырубка.

3. Незаконная, недазволеная высечка лесу. Увечары ў хаце ў Міроніхі акт аб парубцы падпісваў вартаўнік калгаснай лесапілкі Васіль, дэпутат сельскага Савета Папас і Клім з ляснічым. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Ка́мкаць 1, камкаты ’квакаць’ (Клім.), драг. кумкатэ ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Гукапераймальнае.

◎ *Ка́мкаць 2, камкаты ’скардзіцца’ (Клім.). Да канькаць (гл.).

◎ Камка́ць ’мяць у ком’ (Пас.). Да ком, комкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Асю́рбаваты, осю́рбуватый ’сутулы, гарбаты’ (Клім.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клімо́таць ’паклёпнічаць’ (Нас.). Да клім (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́ра ’від шва пункцірам’ (Клім.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вышмол́ьганый ’вельмі забруджаны’ (Клім.). Да шмульгаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́сьма ’ўмольна, з упрошваннем’ (Клім.). Гл. про́сьма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тыпсты́ ‘моцна трасці; шукаць’ (Клім.). Гл. тэпсты́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́пушчак ’выпустак’ (Клім.). Ад выпусціць з суф. ‑jак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)