кво́ласць ж. сла́бость, хи́лость; боле́зненность; делика́тность, не́жность; тщеду́шие ср.; см. кво́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

делика́тный даліка́тны; (вежливый — ещё) ве́тлівы; (хрупкий — ещё) кво́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хру́пкий

1. (ломкий) ло́мкі; кро́хкі;

2. перен. кво́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здо́хлы, -ая, -ае.

1. Тое, што і дохлы.

Здзіраць скуру са здохлага каня.

2. перан. Слабы, кволы (разм.).

Чаго ён такі з. ў вас?

|| наз. здо́хласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анемі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да анеміі; малакроўны. // перан. Вялы, кволы; бяздзейны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chuderlawy

слабы; кволы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кво́ленечкі ’кволы’ (Нар. словатв.). Гл. кволы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

weakly [ˈwi:kli] adj.

1. хвараві́ты, кво́лы

2. сла́бы, няўсто́йлівы (маральна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kränklich

a хвараві́ты, кво́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

słabowity

хваравіты; кволы; слабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)