падкісліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца кіслым. Квас падкісліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сусла назоўнік | ніякі род

  1. Адвар крухмалістых і цукрыстых рэчываў у стане браджэння, з якога вырабляюць піва і квас.

  2. Сок адціснутага вінаграду.

|| прыметнік: суславы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гаркавіць, ‑віць; незак.

Аддаваць гаркатой, мець горкі прысмак. Квас гаркавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квасок, ‑ску, м.

Памянш.-ласк. да квас.

•••

З кваском — кіславаты на смак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квасаварня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, дзе вараць квас (у 1 знач.). Пабудавана новая квасаварня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыроватачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сыроваткі. Сыроватачная вытворчасць. // Згатаваны з сыроваткі. Сыроватачны квас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хле́бны в разн. знач. хле́бный;

х. магазі́н — хле́бный магази́н;

х. квас — хле́бный квас;

х. год — хле́бный год;

~ная паса́да — хле́бная до́лжность;

○ ~нае дрэ́ва — хле́бное де́рево

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Ква́ша ’саладуха’ (ТС, Вешт., Малч.), ’кулеш’ (Мат. Гом.). Да квас‑i̯a (Фасмер, 2, 218). Гл. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chlebowy

хлебны;

kwas chlebowy — хлебны квас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сыціць, сычу, сыціш, сыціць; незак., што.

Падсалоджваць ваду, квас мёдам і пад.; настойваць мёд на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)