quart

[kwɔrt]

n.

ква́рта f. (ме́ра ва́дкасьці)

a quart of milk — ква́рта малака́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паддаміна́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

У музыцы — чацвёртая ступень у гаме, верхняя кварта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kwarta

ж. кварта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

полушто́ф м., уст. ква́рта, -ты ж.; паўшто́ф, -фа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Quárte

f -, -n муз. ква́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кварто́ўка ’мера сыпкіх рэчываў’ (Нас., Мат. Гом.), ’мера вадкасці’ (Бяльк., КЭС, лаг., Жд. 3). Гл. кватэрка 2 ’тс’. Відавочная кантамінацыя кватэрка і кварта (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

qt

= Quart – кварта (мера аб’ёму для вадкіх і сыпучых цел)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кубак, конаўка, карэц, кварта

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Schóppen

m -s, - ку́фаль, ква́рта

beim ~ sítzen* — сядзе́ць за ку́фалем пі́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трыто́н ​1, ‑у, м.

У музыцы — інтэрвал, які мае аб’ём у тры тоны (павялічаная кварта або паменшаная квінта).

[Грэч. tritonon ад tri- — у складаных словах тры і tónos — тон.]

трыто́н ​2, ‑а, м.

1. Хвастатае земнаводнае сямейства саламандраў, якое нагадвае яшчарку.

2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — сын бога мора Пасейдона з чалавечым целам і хвастом рыбы.

[Грэч. tritōn.]

трыто́н ​3, ‑а, м.

Ядро атама трытыю.

[Грэч. tritōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)