kwarta

ж. кварта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

полушто́ф м., уст. ква́рта, -ты ж.; паўшто́ф, -фа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Qurte

f -, -n муз. ква́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кварто́ўка ’мера сыпкіх рэчываў’ (Нас., Мат. Гом.), ’мера вадкасці’ (Бяльк., КЭС, лаг., Жд. 3). Гл. кватэрка2 ’тс’. Відавочная кантамінацыя кватэрка і кварта (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

qt

= Quart – кварта (мера аб’ёму для вадкіх і сыпучых цел)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кубак, конаўка, карэц, кварта

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Schppen

m -s, - ку́фаль, ква́рта

beim ~ stzen* — сядзе́ць за ку́фалем пі́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трыто́н 1, ‑у, м.

У музыцы — інтэрвал, які мае аб’ём у тры тоны (павялічаная кварта або паменшаная квінта).

[Грэч. tritonon ад tri- — у складаных словах тры і tónos — тон.]

трыто́н 2, ‑а, м.

1. Хвастатае земнаводнае сямейства саламандраў, якое нагадвае яшчарку.

2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — сын бога мора Пасейдона з чалавечым целам і хвастом рыбы.

[Грэч. tritōn.]

трыто́н 3, ‑а, м.

Ядро атама трытыю.

[Грэч. tritōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quart [kwɔ:t] n.

1. ква́рта (мера вадкасці) (in the UK = 1,14 л., in the US = 0,94 л.)

2. пасу́дзіна ёмістасцю ў адну́ ква́рту

put a quart into a pint pot рабі́ць немагчы́мае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

czterdziestka

czterdziest|ka

ж.

1. сорак (лічба);

2. саракавы нумар; чатыры дзесяткі;

3. разм. сорак гадоў;

on jest po ~ce — яму ўжо за сорак;

4. разм. кварта;

~ka wódki — кварта гарэлкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)