мардава́ць quälen vt, péinigen vt, drangsalíeren vt; fóltern vt (катаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ *Паствіцца, паствитисе (1588 г.) ’мучыць, катаваць’ (Гарб.). Са ст.-польск. pastwić się (nad kimś) ’здзекавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

victimize

[vɪktɪˈmaɪz]

v.t.

1) рабі́ць ахвя́рай; катава́ць; перасьле́даваць

2) ашу́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бато́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак.

Уст. Учыняць кару, катаваць батагом ці чым‑н. іншым. Ірад меў шляхецкі ўбор і хітры Твар лісіцы І ў руках бізун, Якім батожыў мужыкоў заўсёды. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tyranize, BrE -ise [ˈtɪrənaɪz] n. (over) быць тыра́нам, тыра́ніць; му́чыць; катава́ць;

tyrаn ize (over) one’s family быць тыра́нам у сям’і́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

umartwiać się

незак. забіваць сваю плоць; катаваць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́кет

(англ. racket, ад rack = мучыць, катаваць)

буйны шантаж, вымагальніцтва шляхам пагроз і гвалту.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

crucify

[ˈkru:sɪfaɪ]

v.

1) укрыжо́ўваць

2) зьдзе́кавацца, катава́ць, перасьле́даваць; вінава́ціць або́ кара́ць за чужы́я памы́лкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

на́дпіс, ‑у, м.

Кароткі тэкст, змешчаны на якім‑н. прадмеце. Валодзя адчыніў крышку, на адвароце якой быў зроблены маленькімі прыгожымі літарамі надпіс: «Першаму стаханаўцу саўгаса «Іскра». Шамякін. Цыганкоў з хваляваннем разгарнуў сцяг, перачытаў надпіс. Якімовіч. На баках [скрыні] надпісы: «Асцярожна, не катаваць!» Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тарту́ра ’катаванне’ (Ласт.), торту́ры ’мардаванне; строгі допыт з катаваннем’ (Нас.), ’мучэнне’ (Беларусіка, 19, 226). Праз польск. tortura, tortury ’катаванне, мучэнне’ з лац. tortūra ’мука, катаванне’ < torquēre ’круціць; катаваць’ (Голуб-Ліер, 485; ЕСУМ, 5, 608–609).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)