манжэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манжэты, манжэта. Манжэтныя запінкі. Манжэтныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басо́навы і басо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да басону. Басонавая работа. Басонавыя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каклю́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каклюшкі. // Выраблены пры дапамозе каклюшак. Каклюшачныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

klöppeln

vt пле́сці кару́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Klöppelspitzen

pl пле́ценыя кару́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рукадзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рукадзелля, прызначаны для яго. Рукадзельная прамысловасць. // Зроблены, выкананы рукамі, ручным спосабам. Рукадзельныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ць, спару́, спо́раш, спо́ра; спары́; спо́раты; зак.

1. што. Адпароць.

С. карункі з сукенкі.

2. каго-што. Зняць (звычайна зверху ўніз) адкуль-н.

С. птушынае гняздо з бярозы.

3. каго-што. Скалоць, пакалоць чым-н. вострым (разм.).

|| незак. спо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

koronka

ж.

1. карункі;

2. спец. каронка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гіпю́р

(фр. guipure)

карункі з выпуклым узорам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Каро́нкі ’карункі’ (Бяльк., ЭШ), ’ленты або карункі, якія нашываліся ўнізе спадніцы’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. koronka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)