абтачы́ць², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Абгрызці, аб’есці з усіх бакоў (пра чарвей, насякомых).

Чарвякі абтачылі ўсю кару.

|| незак. абто́чваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odpokutować

зак. паплаціцца, панесці кару

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абкары́ць, кару, ‑корыш, ‑корыць; зак.

Тое, што і акарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкартыка́тар

(ад с.-лац. decorticare = абдзіраць кару)

машына для дэкартыкацыі 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дакары́ць, кару, ‑корыш, ‑корыць; зак., што.

Скончыць карыць. Дакарыць жэрддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кат, ка́та, М ка́це, мн. ка́ты, -аў, м.

1. Асоба, якая прыводзіць у выкананне смяротны прыгавор, учыняе кару, катуе.

2. перан. Жорсткі мучыцель, прыгнятальнік.

|| прым. ка́таўскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ру́ганы; зак., што.

1. Стругаючы, зняць, счысціць.

С. кару.

2. перан. Счысціць, абрэзаць больш чым трэба.

С. усю моркву.

|| незак. састру́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. састру́гванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mitigate [ˈmɪtɪgeɪt]v. fml змянша́ць (боль, наступствы); змякча́ць (кару і да т.п.);

mitigate soil erosion змянша́ць эро́зію гле́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адлупі́ць (кару, шалупінне і пад.) brinden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

throwthe book at

Sl.

прысудзі́ць найвышэ́йшую ка́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)