гзымс, ‑а, м.

Абл. Карніз. Цяпер галубоў не відно, — спяць і яны, затуліўшыся недзе на гзымсах. Брыль. Запаліла [маці] на гзымсе газоўку. Палахліва пабегла святло. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gzyms, ~u

м. архіт. карніз; гзымс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mantel

[ˈmæntəl]

n.

палі́ца f., карні́з над камі́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gesms

n -es, -e карні́з, гзымс; вы́ступ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fryza

ж.

1. руш;

2. буд. карніз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кзымскарніз’ (Нас., Касп.). Гл. гзымс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зы́мсіккарніз у мураваных збудаваннях, у печы’ (маладз., гродз., Янк. Мат.; Мат. Гом.). Рус. арханг. зы́мзакарніз уздоўж унутраных сцен, пад акном, паліца’, зы́нза ’тс’, польск. gzymsкарніз’, gzymsik (< ням. Gesims, Дарашэўскі, 2, 1394). Бел. форма з польск. са стратай пачатковага g‑. Рус. можа быць незалежнай з ням. ці перанесенай з польск. праз бел. Параўн. гзымс (у Ц. Гартнага).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гзымс

(польск. gzyms, ад ням. Gesims)

тое, што і карніз 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падзо́р, ‑а, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго‑н. (прасціны, пакрывала і пад.). З-пад коўдры выглядае карункавы падзор. Палтаран.

2. У архітэктуры — карніз з разьбой. Вокны з падзорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зензу́бель

(ням. Simshobel, ад Sims = карніз + Hobel = гэбель)

рубанак для стругання фасонных паверхняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)