отрыва́ться​II несов.;

1. разг. адко́пвацца; см. отры́ться;

2. страд. адко́пвацца; капа́цца; см. отрыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rummage​2 [ˈrʌmɪdʒ] v. (in, about, around, through) капа́цца, ко́рпацца, шука́ць, абшу́кваць;

rummage around in a desk ко́рпацца ў пісьмо́вым стале́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tüfteln

vi разм. капа́цца ў дро́бязі; мудраге́ліць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

krámen

vi перабіра́цца, капа́цца (у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капа́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. капа́ць. Кананне канала.

2. Дзеянне паводле дзеясл. капацца (у 1, 2 знач.). Залішняе кананне ў псіхалогіі чалавека характарызуюць і раннія апавяданні К. Чорнага. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́пацца ’кешкацца’ (Нар. сл.). Да капацца (гл.) (а > е пад націскам).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перерыва́ться​II несов., страд.

1. капа́цца; ры́цца;

2. перако́пвацца;

3. перако́пвацца;

4. перако́пвацца; см. перерыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакапа́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; зак.

Капацца некаторы час. Пакапацца ў пяску. Пакапацца на агародзе. □ Эма пакапалася ў шуфлядах, дастала старыя некалі ярка-чырвонага колеру туфлі. Ракітны. Лабановіч пакапаўся ў сваіх кнігах і адабраў дзве. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

myszkować

незак.

1. рыцца, капацца;

2. падглядаць, падглядваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Капатлі́вы ’марудлівы, непаваротлівы’ (ТСБМ) — у выніку кантамінацыі капацца ’рабійь што-небудзь марудна, няўмела, важдацца’ (< капаць) і карпатлівы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)