koncentracja

ж. канцэнтрацыя;

koncentracja kapitału эк. канцэнтрацыя капіталу;

koncentracja wojsk вайск. канцэнтрацыя войскаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Konzentratin

f -, -en

1) канцэнтра́цыя, засяро́джанне

2) хім. канцэнтра́цыя, згушчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цітр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Надпіс на кадры ў кінафільме, што перадае словы дзеючых асоб.

2. -у. У хіміі: канцэнтрацыя раствору, што ўжываецца для цітравання.

|| прым. ці́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цітрава́нне, ‑я, н.

У хіміі — выяўленне колькасці рэчыва, якое змяшчаецца ў якім‑н. растворы, шляхам параўнання яго рэакцый з рэакцыямі раствору, канцэнтрацыя якога вядома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nsammlung

f -, -en канцэнтра́цыя; ско́пішча, нато́ўп, ку́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zgrupowanie

н.

1. канцэнтрацыя;

zgrupowanie sił — канцэнтрацыя сіл;

2. групоўка;

3. збор;

zgrupowanie treningowe — трэніровачны збор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сканцэнтрава́насць, ‑і, ж.

Вялікая колькасць, канцэнтрацыя каго‑, чаго‑н. у адным месцы. Сканцэнтраванасць войск на граніцы. // перан. Накіраванасць на адзін які‑н. прадмет; сабранасць (думак, увагі і пад.). Работа думкі патрабуе вялікай сканцэнтраванасці ўсёй увагі і эмацыянальнай свабоды. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stężenie

н.

1. згушчэнне; канцэнтрацыя;

2. зацвярдзенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

моц, -ы, ж.

1. Трываласць, мацунак.

М. тканіны.

М. жалеза.

2. Фізічная сіла.

М. рук.

3. Праяўленне чаго-н.; сіла, ступень гэтага праяўлення.

Набрацца моцы.

4. Магутнасць, сіла.

М.

Узброеных Сіл.

5. Насычанасць, канцэнтрацыя.

М. тытуню.

6. У спалучэнні з прыметнікам або займеннікам з прыназоўнікам выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння.

Крычаць на ўсю м.

Працаваць на поўную м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gromadzenie

н.

1. збіранне, накопліванне;

2. засяроджванне, канцэнтрацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)