канцэнтра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. канцэнтра́цыя
Р. канцэнтра́цыі
Д. канцэнтра́цыі
В. канцэнтра́цыю
Т. канцэнтра́цыяй
канцэнтра́цыяю
М. канцэнтра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канцэнтра́цыя, -і, ж.

1. гл. канцэнтраваць, канцэнтравацца.

2. Колькасць растворанага рэчыва, якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці раствору.

Раствор моцнай канцэнтрацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэнтра́цыя ж., в разн. знач. концентра́ция;

к. войск — концентра́ция войск;

к. вытво́рчасці — концентра́ция произво́дства;

к. раство́ру — концентра́ция раство́ра;

к. ўва́гі — концентра́ция внима́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцэнтра́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. канцэнтраваць, дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. канцэнтравацца. Канцэнтрацыя вытворчасці. Канцэнтрацыя рабочай сілы. Канцэнтрацыя раствору солямі.

2. Колькасць растворанага рэчыва, якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці раствору. Раствор высокай канцэнтрацыі.

[Лац. concentratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэнтра́цыя,

ў хіміі.

т. 8, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэнтра́цыя,

збіранне каго-небудзь ці чаго-небудзь у пэўным месцы.

т. 8, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэнтра́цыя ж. Konzentratión f -, -en, Konzentríerung f -, -en;

канцэнтра́цыя капіта́лу эк., паліт. Kapitálkonzentration f, Konzentratión des Kapitáls

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канцэнтра́цыя

(лац. concentratio)

1) збіранне, засяроджанне ў адным месцы (напр. к. рабочай сілы);

2) ступень насычанасці раствору якім-н. рэчывам (раствор высокай канцэнтрацыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канцэнтрава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ру́ецца; незак.

Збірацца, групавацца ў якім-н. адным месцы.

|| зак. сканцэнтрава́цца, -ру́ецца.

|| наз. канцэнтра́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэнтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Збіраць, групаваць у адным месцы.

К. вытворчасць.

К. войскі.

2. перан. Звяртаць, накіроўваць на што-н.

К. думкі.

К. увагу.

3. што. Згушчаць, насычаць (спец.).

К. раствор.

4. што. Тое, што і абагачаць (у 2 знач.; спец.).

К. руду.

|| зак. сканцэнтрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).

|| наз. канцэнтра́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)