Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Offizíersanwärter
m -s, - кандыда́т у афі- цэ́ры
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Méisterschaftsanwärter
m -s, - кандыда́т на зва́нне чэмпіёна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
reflektant
м.кандыдат (на пасаду і да т.п.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кандыдату́ра, ‑ы, ж.
1.чыя. Магчымасць ці права каго‑н. выступаць у ролі кандыдата (у 1 знач.). Васіль Бусыга быў кандыдат у валасныя старшыні, але рэвалюцыя і ўсе далейшыя падзеі адвялі яго кандыдатуру.Колас.// Чыя‑н. асоба ў ролі кандыдата. Шаманскі назваў кандыдатуру Паўла Дэшкі.Дуброўскі.Каржакевічаву кандыдатуру .. выставілі на перавыбарах.Крапіва.
2. Тое, што і кандыдат (у 1 знач.). — Была ў нас затрымка з начальнікам штаба, не было добрай кандыдатуры.Лынькоў.Парторг паведаміў, колькі камуністаў прысутнічае, прапанаваў вылучыць кандыдатуры для рабочага прэзідыума.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bewérber
m -s, -
1) прэтэндэ́нт, кандыда́т
2) жані́х
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
к. м. н. (кандыдат медыцынскіх навук) Doktor der Medizin (Dr. med.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
к. ю. н. (кандыдат юрыдычных навук) Doktor der Jura (Dr. jur.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
к. г. н. (кандыдат гістарычных навук) Doktor der historischen Wissenschaften (Dr. hist.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
к. х. н. (кандыдат хімічных навук) Doktor der Chemie (≅ Dr. sc. nat.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)