applicant [ˈæplɪkənt] n. кандыда́т; прэтэндэ́нт (на пасаду, вакансію і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nominee [ˌnɒmɪˈni:] n. кандыда́т (на выбранне, назначэнне або прыём куды-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

probable1 [ˈprɒbəbl] n. (for) магчы́мы вы́бар; магчы́мы кандыда́т і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niedoszły

1. які не адбыўся; няздзейснены;

2. былы кандыдат;

niedoszły minister — былы кандыдат у міністры;

niedoszły poseł — былы кандыдат у дэпутаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Misterschaftsanwärter

m -s, - кандыда́т на зва́нне чэмпіёна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Offizersanwärter

m -s, - кандыда́т у афі- цэ́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reflektant

м. кандыдат (на пасаду і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кандыдату́ра, ‑ы, ж.

1. чыя. Магчымасць ці права каго‑н. выступаць у ролі кандыдата (у 1 знач.). Васіль Бусыга быў кандыдат у валасныя старшыні, але рэвалюцыя і ўсе далейшыя падзеі адвялі яго кандыдатуру. Колас. // Чыя‑н. асоба ў ролі кандыдата. Шаманскі назваў кандыдатуру Паўла Дэшкі. Дуброўскі. Каржакевічаву кандыдатуру .. выставілі на перавыбарах. Крапіва.

2. Тое, што і кандыдат (у 1 знач.). — Была ў нас затрымка з начальнікам штаба, не было добрай кандыдатуры. Лынькоў. Парторг паведаміў, колькі камуністаў прысутнічае, прапанаваў вылучыць кандыдатуры для рабочага прэзідыума. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bewrber

m -s, -

1) прэтэндэ́нт, кандыда́т

2) жані́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

к. м. н. (кандыдат медыцынскіх навук) Doktor der Medizin (Dr. med.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)