dike [daɪk] n.

1. роў, кана́ва

2. да́мба, плаці́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрэна́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрэнажу. Дрэнажныя работы. Дрэнажная канава. Дрэнажная трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кюве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгуначнага палатна для сцёку вады.

[Фр. cuvette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́ўка, ‑і, ДМ ‑наўцы; Р мн. ‑навак; ж.

1. Памянш. да канава; невялікая канава. Зіна прынесла з вёскі рыдлёўку, выкапалі канаўку, каб хавацца ад налётаў. Кулакоўскі.

2. Невялікае прадаўгаватае паглыбленне ў чым‑н. Канаўкі на зайцы. Конаўкі ў падшыпніках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gully [ˈgʌli] n.

1. яр; роў, лагчы́на

2. кана́ва, вадасцёк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ары́к

(цюрк. aryk)

абвадняльная канава ў Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

траншэ́я, -і, мн. -і, -шэ́й, ж.

1. Роў, канава, прызначаныя для захоўвання, укладкі чаго-н.

Т. для закладкі водаправодных труб.

Сіласная т.

2. Вузкі глыбокі роў з брустверам, які злучае ў адну лінію ўсе агнявыя пункты абароны.

|| прым. траншэ́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

culvert

[ˈkʌlvərt]

n.

вадасьцёчная труба́; адво́дная кана́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Stráßengraben

m -s, - кюве́т, (прыдаро́жная) кана́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кюве́т

(фр. cuvette)

канава ўздоўж дарогі для сцёку вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)