ваенко́м, ‑а, м.

Ваенны камісар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kommissár

m -s, -e каміса́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

commissar

[ˈkɑ:məsɑ:r]

n.

каміса́р -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нарко́м (наро́дный комисса́р) ист. нарка́м, -ма м. (наро́дны каміса́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

commissioner

[kəˈmɪʃənər]

n.

1) ся́бра камісі́і (асабл. ура́давае)

2) каміса́р -а m.

the commissioner of public health — каміса́р ахо́вы здаро́ўя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

High Commissioner [ˌhaɪkəˈmɪʃənə] n. высо́кі каміса́р (пасол, кіраўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва адной дзяржавы Брытанскай садружнасці ў іншай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Нарком, гл. Народны камісар

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нарко́м, ‑а, м.

Народны камісар. Паважна старыя вітаюць наркома, Падносяць хлеб-соль, караваі і мёд. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камісарыя́т

(фр. commissariat)

установа, на чале якой стаіць камісар 1 (напр. раённы ваенны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камісарыя́т, ‑а, М ‑рыяце, м.

Дзяржаўная або адміністрацыйная ўстанова, на чале якой стаіць камісар. Ваенны камісарыят. Народны камісарыят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)